۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۴, یکشنبه

اینجا ایران است زادگاه دلیران سرزمین شیران

 مهد تمدن و سرزمین شجاعان، زادگاه علم و دانش، خاستگاه خرد و راستی
یا شاید بهتر است بگویم اینجا ایران است سرزمین حکومت اسلام ناب محمدی با قوانین واپسگرایانه ١٤٠٠ سال پیش، سرزمینی که آخوندهای شکم و زیر شکم پرست  دزد، ریاکار و جنایتکار بر آن حکومت می کنند.
سرزمینی که در آن سالهاست انسانیت، شرافت، جوانمردی، نیکوکاری، مهربانی و دیگر منش های نیک انسانی، حکم کیمیا را پیدا کرده است

مردم این سرزمین
شیر اسیر در قفس را می سوزانند
دیده بان حقوق حیوانات: چند جوان با پرتاب کبریت روشن یال یک شیر نر را به آتش می کشند و تفریح کنان از شاهکارشان فیلم می گیرند. پس از تقلای حیوان برای جلوگیری از سوزش حاصله و گذشت زمانی قابل توجه، نگهبانی بدون هیچ گونه تجهیزات به کمک شیر بی نوا می شتابد و جوانان هم بدون هیچ مشکلی صحنه را ترک می کنند…
 الاغ بیدفاع را با پتک می کشند
دیده بان حقوق حیوانات: آن‌گونه که تصاویر این فیلم چند ثانیه‌ای نشان می‌دهد فردی به وسیله ضربات سهمگین پتک، این الاغ را از پا در می‌آورد، همزمان با ضرباتی که به سر این حیوان وارد می‌شود قهقهه و خنده‌های بلند فردی که با دوربین تلفن همراهش از این صحنه فیلم می‌گیرد و فرد دیگری که در تصویر حضور دارد، شنیده می‌شود. آن‌طور که در فیلم دیده می‌شود این افراد فقط محض خنده و سرگرمی این عمل هولناک را انجام داده‌اند.
بچه گربه ای را بدار می آویزند، پوستش را می کنند تا درس عبرتی برای دیگر گربه ها باشد

دیده بان حقوق حیوانات: “اینم آخر عاقبت بچه گربه ای که بی اجازه وارد خونه دانشجو بشه، علاوه بر اینکه دار زدیمش پوستش رو هم کندیم تا درس عبرتی باشه واسه امثال خودش که دیگه خونه یه سری یزید نیان :دی”

این جملات، نوشته یک دانشجوی ایرانی است در توضیح عکسی که در فیس بوک مننتشر کرده. بی شک درس عبرتی که این دانشجو [؟] از آن سخن گفته برای گربه بی نوا بسیار تلخ و غیر قابل تجسم بوده است اما به ظاهر این دانشجو و تربیت کنندگانش به درس گرفتن محتاج تر بوده اند.
شکم توله خرس ها را زنده زنده می درند

نماینده مردم سمیرم در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با بی بی سی اعلام کرد که به اعتقاد مردم منطقه، کشتن توله خرس ها و خروج مواد خاص از بدن آنها منجر به رفع برخی بلایا (کدامیک از بلایا؟) می شود!
دیده بان حقوق حیوانات: بلوتوث سیاه! این بار نه برای ناموس و خانواده و جامعه، که برای حیات وحش و طبیعت ایران زمین؛ نه توسط فریب خوردگان ماهواره و شبکه های ضد فرهنگی و شیطان پرست و رمال، که توسط پاک ترین اقوام و ساده ترین مردمان کشور؛ نه از سر لذت و کامیابی و نیاز، که از نادانی و بی اطلاعی و مدیریت غلط.
اگر توان دیدن فیلم را داشتید، در جای جای فیلم ضجه های توله خرس هایی را شنیده اید که مادرشان به قتل رسیده و شکم کوچکشان با قساوت دریده شده؛ اما هنوز خون آلود و با روده هایی بیرون آمده راه می روند و در جستجوی حمایتی ناممکن دور مادر می گردند. می گردند و ضجه می زنند و مِهر رفته اش را طلب می کنند. ضجه هایی انسانی از توله هایی که سهم اندکشان از دنیای نامردی ها، چند بار دیدن خورشید است و شکمی دریده و مادری مرده.
با گربه کردی می رقصند

دیده بان حقوق حیوانات: آیا…

عجیب است که با دیدن این فیلم، عده ای به فکر یافتن این حیوان و واگذاریش به فرد واجد شرایط در آپارتمانی مبله و شیک باشند؟
عجیب است گروهی انواع و اقسام تهدید های جانی و اجتماعی یا ناسزا را نثار چنین فردی کنند؟
عجیب است عده ای به دنبال راهی برای پذیرش این موجود در یک پناهگاه باشند؟
عجیب است عده ای تنها راه نجاتش را زنده گیری با تله مخصوص و عقیم کردنش بدانند؟
عجیب است برخی به فکر رادیولوژی و ویزیت رایگان این موجود باشند؟
عجیب است عده ای به جرم «ولگرد» بودن به کلینیکشان راهش ندهند؟
عجیب است طوماری علیه این فرد خطاب به قوه قضاییه نوشته و صد البته پس از چندی فراموش شود؟
عجیب است درخواست تحصنی بر علیه این فرد داده شود؟
عجیب است اگر بر فرض محال دادگاهی در این زمینه تشکیل شود، به دلیل بی صاحب بودن حیوان، حکمی بجز تبرئه صادر شود؟
عجیب است کسی خبر رسانی کند و عده ای در انواع و اقسام تالارهای گفتگو و سایت ها و پایگاه های اجتماعی بازنشرش کنند؟
عجیب است لایک و دیسلایک شود؟
و البته آیا…
عجیب است که این فرد احتمالا به اینترنت دسترسی ندارد و اگر هم دارد، بی شک مطالب بالا را نخواهد دید؟!
عجیب است که این فرد، لا اقل به میزان کمی نا اگاه است؟!
عجیب است که اگر این نوشته در سایت دیگری نوشته می شد، درصد زیادی از نظرات نقل به مضمون چنین می بود که «توان ما در همین حد بود، شما چه کردید؟»
بدون شک هیچکدام عجیب نیست و شاید مشکل تک تک یا تمام موارد فوق، دید غیر جامع، شخصی، منفعت جو و ناپایدار باشد.
با اینحال، انتشار فیلم این رقص شنیع با گربه، بهانه ای بود برای یک سووال و فقط یک سووال:
آیا در حال حاضر برآیند فکر و تلاش علاقمندان حیوانات در هر گروه و جایگاه، مناسب، مفید، راهبردی، بهینه و پایدار است؟
از این بی شرف تر اون کثافتی است که برای جلب بیننده برای سایت آشغال تر از خودش این جور نوشته:
کلیپ موبایل فوق العاده خنده دار از یک هموطن بسیار خنده دار که از دم یه گربه گرفته و با اون در حال رقصیدن به صورت کردی با اهنگ بسیار شاد هست،

پیشنهاد میکنم ۱۰۰% این کلیپ را دانلود کنید. حتما ببینید
کبوتر بی گناهی را به رنگ قرمز در می آورند و بعد بجرم قرمز بودن، سرش را با بیرحمی تمام از تن جدا می کنند

انجمن حمایت از حیوانات: روز جمعه در جریان بازی استقلال و تراکتور سازی در ورزشگاه آزادی تماشاگران استقلال به کبوتری که به رنگ قرمز درآمده و در محوطه در حال پرواز بود حمله کرده و در یک عمل وحشیانه و غیر انسانی سر آنرا از بدن جدا کرده و بسوی پیست دو و میدانی پرتاب کردند!

جای بسی تاسف است که مدتهاست کبوتران بیگناه قربانی نادانی انسان نماها شده و با رنگ آمیزی به رنگهای مختلف بازیچه هیجانات کاذب بازیهای مختلف می‌شوند ... آیا براستی نیروی انتظامی، برگزار کنندگان لیگ و کمیته انضباطی فوتبال که نسبت به یک توهین یا شعار توسط تماشاگران حساسیت نشان می‌دهند نمی توانند از ورود این پرندگان مظلوم به ورزشگاه جلوگیری کرده تا چنین فاجعه ای اتفاق نیفتد؟
این قصه ی پر غصه را پایانی نیست...

گفتگو از مرگ انسانیت است...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر