روز جهانی خر

شاید... نه! حتمن! این برای بیشتر ایرانیان خنده دار باشد و پس فردا از آن جوکی هم بسازند!

 ولی هشتم ماه مه روز جهانی خر است، همان خری که در چشم ما انسانها، نه یک موجود زنده بلکه وسیله ای (کامیون باری) برای حمل و نقل، کشاورزی و تفریح به شمار می آید و در برخی کشورها از گوشت و شیر آن استفاده می شود.

در فرهنگ ٢٥٠٠ ساله ما ( به اضافه ۱۴۰۰ سال اسلام ناب محمدی) خر مقام والایی دارد!!!
نام آنرا به عنوان ناسزا بکار می بریم!!!
مانند: مغز خر خورده که در مورد ابلهان بکار رود
نره خر؛ دشنامی است که به آدمی قوی جثه و بی فکر می دهند
اندازه خر نمی فهمه؛ بسیار نادان است
سرخر؛ مزاحم 
خر؛ بیشعور و نفهم
خودتان قضاوت کنید کدام یک بیشعور و نادان است؟!

 از یک طرف می گویند:"خری زاد و خری زید و خری مرد؛ در تمام عمر نادان و ابله بود."
و از طرف دیگر:"خر یک بار پایش به چاله می رود" (هیچ گاه پایش دو بار توی یک چاله نمی رود) نه مانند انسانها، هر روز!!!

آن هوادار تیم فوتبال را در ایران یادتان هست که کبوتری را به جرم قرمز بودن بی رحمانه کشت؟
یا آن اعتراض کنندگان کره ای که به عنوان اعتراض به انتقال تاسیسات نظامی آمریکا، بچه خوکی را با شکنجه کشتند؟ 

این هم یک نمونه دیگر از مقام والای انسانیت است:
در نپال، مخالفان سلطنت، در تظاهراتی، روی خری نام گیانندرا (شاه نپال) را نوشتند و با مشت و لگد به جان او افتادند...

آتش زدن یک خر توسط مسلمانان الجزایری...

به تصویر نگاه کنید. یکی از سایت هایی که این ویدئو را پخش کرده چنین نوشته:"ویدئوهای خنده دار"
LiveLeak از بینندگانش خواست نظر خود را در باره این جنایت فجیع بنویسند. این هم نظر یک انسان والامقام:

امروزه در بسیار از کشورهای عضو اتحادیه اروپا از خر به عنوان یکی از بهترین خدمات اکوسیستم برای کمک به تنوع زیستی گیاهان در جنگل استفاده می شود.
به عنوان مثال در آلمان، بعضی حیوانات را مانند خر، گاو و گوسفند برای حفاظت از گیاهان نادر به چرا می فرستند تا گیاهان هرزه ای که مانع رشد آنها می شوند را از بین ببرند که البته ایرانیان با فرهنگ ٢٥٠٠ ساله تحت تاثیر اسلام٬ فعلن در این مرحله درجا می زنند!!!

  نگاه پر درد و خسته اش، آتش بر دلم می زند...

 در خموشی های من فریاد هاست...

از رنجی خسته ام كه ازآنِ من نيست

به مرگی جان می سپارم كه ازآنِ من نيست

 زندگی رسم خوشایندی است...

 دیگران را هم غم هست به دل
غم من لیک غمی غمناک است

شب تار و بیابان دور و منزل 
خوشا آنکس که بارش کمترک بی 

 دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد...

 آری، آری زندگی زیباست...

کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها...

حیرانم؛ انسان ها که این همه ادعای شعور دارند و خود را برتر و داناتر از حیوانات می دانند٬ طبق کدام قانون علمی٬ زیستی٬ فیزیکی٬ انسانی و یا اخلاقی گمان می کنند یک حیوان کوچک می تواند این چنین بارهای سنگین را حمل کند؟

تف به اون شرفی که نداری! آدمیزاد تا چه اندازه باید پست باشه که الاغ بی دفاع و بی آزاری را با تفنگ شکار کنه...

برای ابراز نفرت و بیزاری ام از این کوه زشت و کریه و سرشار از چربی٬ نتوانستم واژه ای مناسب  پیدا کنم

تفریح مردمان بسیار پیشرفته و متمدن کشورهای غربی!!!

کز دیو و دد و انسان ملولم و حیوانم آرزوست

خر بر آن آدمی شرف دارد...

کار٬ رنج و دیگر هیچ

انسان٬ گل سرسبد آفرینش!
هيچ موجودی از نظر وسعت روحی به پايه انسان نمی‌رسد 

 ایکاش می شد تمام صفحه را پر از اینگونه تصاویر می کردم...

حیوانات برای خودشان وجود دارند. آنها برای انسانها خلق نشده اند همانطور که سیاه ها برای سفیدها یا زنان برای مردان خلق نشده اند. آلیس واکر (Alice Walker) نویسندۀ آمریکایی و فعال حقوق زنان