ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات: شاید جهان تغییر نکرد ولی جهان این سگها تغییر پیدا کرد ...
این گزارش را یکی از دانشجویان خوب دامپزشکی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران (خانم سروین برهانی) نوشته اند که به کمک آقای علیرضا زرنانی توانسته اند تغییری مثبت ایجاد کنند و ما هم به این وسیله از ایشان سپاسگزاریم:
بعد از تقریباً دو ماه کشمکش و بحث و مشکلات بسیار، بالاخره جهان سگ های دانشکده تغییر پیدا کرد. سگ های دانشکده قبلاً تــــمـــام مدت دائماً توی قفس های کوچیک و تنگ بودن و اصلاً بیر...ون نمی اومدن و نمیتونستن پاهاشون رو به حرکت در بیارن ، راه برن و بدوند ، نور خورشید بهشون نمیخورد و با چشمایی پر از حسرت به بیرون از قفس نگاه میکردن !!!!!!!
اغلب قفس کثیف و پر از مدفوع و ادرار بود و غذای سگ ها روی این مدفوع و ادرار می افتاد. بعداً با اصرار ، التماس و گریه زاری راضیشون کردیم که سگ ها رو در طول هفته با مسئولیت خودمون ١ ساعت الی ٢ ساعت اینا بیاریمشون بیرون و از اون روز قفس سگها هم خوب تمیز میشد ولی خب ما همیشه نبودیم که بتونیم سگ ها رو راه ببریم پس... باید فنس کشیده میشد و فضایی برای سگها در نظر گرفته میشد.
آقای "علیرضا زرنانی" بار اصلی انجام این کار رو به دوش کشیدن. ایشون با حوصله و صبر زیاد تونستن رضایت و مجوز زدن فنس ها رو از معاونت دانشکده و رئیس دانشکده و رئیس کلینیک دام بزرگ بگیرن. و البته خودشون فنس ها رو خریدن و تا دانشگاه حمل کردن.
آقای زرنانی حتی به خاطر مخالفت رئیس بخش تاسیسات با انجام اینکار، خودشون شخصاً جوشکار آوردن و خودشون هم تمام اون منطقه ی فنس رو که پر از آت و آشغال و میله و آجر و کود و اینا بود رو پاک سازی کردن و کاری غیر ممکن رو به ممکن تبدیل کردن. (البته تمامی هزینه فنس ها و هزینه ی جوشکار و حمل فنس ها رو دانشگاه بعداً خودش پرداخت کرد و به آقای زرنانی برگرداند)
دانشکده ی دامپزشکی باید تنها جایگاه امن حیوانات باشد . باید جایگاهی برای نجات حیوونا و رهایی شون از درد و رنج و مرگ باشد . باید جایی باشد که دغدغه ی تمامی اساتید و دانشجویانش وضعیت مناسب حیوونا باشد. دانشکده ی دامپزشکی باید مهربانی و محبت به حیوونا رو آموزش دهد. حیوانات نباید در قفس های تنگ و کثیف باشند به خصوص در دانشکده دامپزشکی چون یه جورایی اُفت شدیدی براش هست.
امیدوارم که تمامی دانشکده های دیگر هم دیگر از قفس های کوچک برای نگهداری سگها استفاده نکنن و براشون فضایی ایجاد کنن جهت راه رفتن و دویدن و ... با تشکر از آقای علیرضا زرنانی و ریاست و معاونت محترم دانشکده دامپزشکی علوم تحقیقات و رئیس محترم کلینیک دام بزرگ که با همکاری هم جهان سگ ها رو تغییر دادن و شادی رو به چشمهاشون برگردوندن.
با سپاس از همه پشتیبانان و دوستداران راستین حیوانات در ایران
این گزارش را یکی از دانشجویان خوب دامپزشکی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران (خانم سروین برهانی) نوشته اند که به کمک آقای علیرضا زرنانی توانسته اند تغییری مثبت ایجاد کنند و ما هم به این وسیله از ایشان سپاسگزاریم:
بعد از تقریباً دو ماه کشمکش و بحث و مشکلات بسیار، بالاخره جهان سگ های دانشکده تغییر پیدا کرد. سگ های دانشکده قبلاً تــــمـــام مدت دائماً توی قفس های کوچیک و تنگ بودن و اصلاً بیر...ون نمی اومدن و نمیتونستن پاهاشون رو به حرکت در بیارن ، راه برن و بدوند ، نور خورشید بهشون نمیخورد و با چشمایی پر از حسرت به بیرون از قفس نگاه میکردن !!!!!!!
اغلب قفس کثیف و پر از مدفوع و ادرار بود و غذای سگ ها روی این مدفوع و ادرار می افتاد. بعداً با اصرار ، التماس و گریه زاری راضیشون کردیم که سگ ها رو در طول هفته با مسئولیت خودمون ١ ساعت الی ٢ ساعت اینا بیاریمشون بیرون و از اون روز قفس سگها هم خوب تمیز میشد ولی خب ما همیشه نبودیم که بتونیم سگ ها رو راه ببریم پس... باید فنس کشیده میشد و فضایی برای سگها در نظر گرفته میشد.
آقای "علیرضا زرنانی" بار اصلی انجام این کار رو به دوش کشیدن. ایشون با حوصله و صبر زیاد تونستن رضایت و مجوز زدن فنس ها رو از معاونت دانشکده و رئیس دانشکده و رئیس کلینیک دام بزرگ بگیرن. و البته خودشون فنس ها رو خریدن و تا دانشگاه حمل کردن.
آقای زرنانی حتی به خاطر مخالفت رئیس بخش تاسیسات با انجام اینکار، خودشون شخصاً جوشکار آوردن و خودشون هم تمام اون منطقه ی فنس رو که پر از آت و آشغال و میله و آجر و کود و اینا بود رو پاک سازی کردن و کاری غیر ممکن رو به ممکن تبدیل کردن. (البته تمامی هزینه فنس ها و هزینه ی جوشکار و حمل فنس ها رو دانشگاه بعداً خودش پرداخت کرد و به آقای زرنانی برگرداند)
دانشکده ی دامپزشکی باید تنها جایگاه امن حیوانات باشد . باید جایگاهی برای نجات حیوونا و رهایی شون از درد و رنج و مرگ باشد . باید جایی باشد که دغدغه ی تمامی اساتید و دانشجویانش وضعیت مناسب حیوونا باشد. دانشکده ی دامپزشکی باید مهربانی و محبت به حیوونا رو آموزش دهد. حیوانات نباید در قفس های تنگ و کثیف باشند به خصوص در دانشکده دامپزشکی چون یه جورایی اُفت شدیدی براش هست.
امیدوارم که تمامی دانشکده های دیگر هم دیگر از قفس های کوچک برای نگهداری سگها استفاده نکنن و براشون فضایی ایجاد کنن جهت راه رفتن و دویدن و ... با تشکر از آقای علیرضا زرنانی و ریاست و معاونت محترم دانشکده دامپزشکی علوم تحقیقات و رئیس محترم کلینیک دام بزرگ که با همکاری هم جهان سگ ها رو تغییر دادن و شادی رو به چشمهاشون برگردوندن.
با سپاس از همه پشتیبانان و دوستداران راستین حیوانات در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر