پیام دو زن ایرانی

اولی، از پشت میله‌های زندان جمهوری اسلامی. زنی مبارز که سالهای بسیاری از جوانی‌اش را دور از فرزندانش در زندان گذرانده:

پیام نرگس محمدی توسط سناتور سوزانا لینا جولیا کاموسو از حزب دموکرات ایتالیا در پارلمان این کشور خوانده شد.

سناتور سوزانا لینا جولیا کاموسو گفت: «آن دختر ایرانی کُرد را حتماً به یاد دارید که توسط گشت ارشاد بازداشت شد و در معرض خشونت فیزیکی کشته شد. از مرگ او «زن، زندگی، آزادی» زاده شد؛ جنبشی که باور دارم همه ما باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم و در برابر نیروی بی‌نظیر مردان و زنان جوان ایرانی که در فضاهای عمومی به رفتارهای آزادانه‌شان ادامه می‌دهند و مطالبات آزادی و دموکراسی‌خواهی را در کشورشان به پیش می‌برند، سر تعظیم فرود آوریم.

در راستای حمایت از افرادی که در ایران در خطر حکم اعدام هستند، به پیام نرگس محمدی، برنده صلح نوبل، گوش دهیم که علیرغم اعتصاب غذا، مشکلات سلامتی و حبس طولانی، در زندان اوین نوشته است. به باور من، این مطالبه که توسط نرگس محمدی و شبکه وسیعی از انجمن‌های کنشگر مطرح می‌شود، از اهمیت بسیاری برخوردار است. درخواست او جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی است. این تنها یک بیانیه نیست بلکه یک درخواست از سازمان ملل و جامعه جهانی است تا آپارتاید جنسیتی جزو جرائم بین‌المللی محسوب شده و در معرض پیگیری و اقدام اعتراضی قرار گیرد.

نکته اساسی این مطالبه این است که وقتی گفته می‌شود زنان باید از قواعد رفتاری خاصی پیروی کنند، مانند زنان افغانستان که از حق تحصیل، بیرون رفتن از خانه، آواز خواندن، کار کردن و غیره محروم هستند، می‌توانیم آن را آپارتاید بنامیم، و در چنین شرایطی دموکراسی وجود ندارد. این تنها به فقدان دموکراسی در کشورهای اینچنینی محدود نمی‌شود، بلکه باید شجاعت داشته باشیم که اذعان کنیم تا زمانی که در چنین سرزمین‌هایی آپارتاید جنسیتی در جریان است، دموکراسی برای تمام زنان جهان به عقب رانده می‌شود. من عمیقاً باور دارم که کشوری مانند ایتالیا باید هم زنان ایرانی و هم زنان افغانستانی را خواهران خود بداند.»

#زن_زندگی_آزادی

نرگس محمدی در زندان است و نمی‌تواند آزادانه حرف‌هایش را بزند ولی هستند کسانی که پیام‌هایش را به سرتاسر جهان می‌رسانند.

دومی که ملکه‌ی ایران می‌نامندش؛ از داخل ویلای لوکس و گرانقیمتی که از پول‌های دزدیده شده از مردم ایران در ناف آمریکا خریداری شده. عجوزه‌ی هرزه‌ای بدنام و بدذات، حسود و پست و نفرت‌انگیز و بدهمه‌چیز.

 استوری لاشی همایونی٬ هاربانو حسرت‌السلطنه، یاسمین پهلوی که با یه استوری همه عقده‌هاشو خالی کرد و نفرتش رو نسبت به زنان ستمدیده و در عین حال مبارز ایران نشان داد. هم آسیب‌دیدگان چشمی را مسخره کرد، هم کمپین آپارتاید جنسیتی رو، هم شعار «زن، زندگی، آزادی» و هم شعار رهبر منم، رهبر تویی.