پنجم مهرماه٬ مشق روز پنجم

خواجه در بند نقش ایوانست

خانه از پای بست ویرانست

از توییتر اسهال‌طلب خایه‌مال پزشکیان٬ محمد درویش:

نسلی که اینگونه فصل مدرسه را آغاز می‌کند، بی‌شک آینده‌ای سزاوارانه‌تر و امیدبخش‌تر برای ایران خواهد ساخت...

آیسا، ۶ساله، ساکن اهواز

اول مهر ۱۴۰۳

البته یه نسلی هم اینگونه فصل مدرسه را آغاز می‌کند که نمی‌دونم چرا با وجود دوچرخه‌اش٬ استاد اسهال‌طلب به آن اشاره‌ای نکرده‌اند!

کودکان بلوچ برای تامین معاش خانواده‌ مجبور به سوختبری با دوچرخه هستند!کودکانی که باید مشغول به تحصیل و کسب علم باشند، عدم نبود فضای آموزشی کافی، سرويس مدارس، بهداشت... باعث ترک تحصیل دانش آموزان در بلوچستان است.

کودکان و دانش‌آموزان روستای کورکچ از توابع شهرستان چابهار برای رفتن به مدرسه مجبورند هر روز از روی طنابی که بر روی رودخانه بسته شده عبور کنند. این روش عبور و مرور بسیار خطرناک است و جان دانش‌آموزان را تهدید می‌کند.

این پسربچه‌ها مشغول بازی نیستند. دارند به مدرسه می روند. اینجا یکی از روستاهای منطقه‌ی دشتیاری بلوچستان است. سیلاب‌های فصلی، راه بر عبور بچه‌ها می‌بندند. یک آیت‌الله پیدا کنید که بچه‌ها و نوه‌هایش اینجوری به مدرسه می روند.

ولی خوب در عوض باعث آلودگی محیط زیست نمی‌شوند٬ می‌شوند جناب درویش؟!

بعضی هم پیاده به مدرسه می‌روند. درسته که هر رفت یا برگشتی از روی جاده‌های سنگلاخی٬ یک ساعت یا بیشتر طول می‌کشه ولی جناب درویش٬ بنظرتان این نوجوان هم آینده‌ای سزاوارانه‌تر و امیدبخش‌تر برای ایران خواهد ساخت؟!

بعضی دانش آموزان بلوچ هم اجباراً با ماشین سوختبران به مدارس میروند، که خطرات جانی در پی دارد. 

از خطرش که بگذریم فکر نمی‌کنم از دید محیط‌زیستی جناب درویش این کودکان آینده‌ای سزاوارانه‌تر و امیدبخش‌تر برای ایران بسازند!!!

این نوجوانان حمام آفتاب نگرفتن٬ دوچرخه‌ی قرمز و خوشگل هم ندارن که جناب درویش عکس‌شان را بگذارد. راه‌شان دور است و به امید این هستن تا بلکه راننده‌ای حاضر شود آنها را به مدرسه برساند.

خلاصه اینکه مردم بلوچستان ایده‌های بسیار متنوعی برای به مدرسه فرستادن فرزندانشان دارند که متاسفانه برخی‌شان به مذاق محیط‌زیستی جناب درویش خوش نیامده که در موردش توییت نزدن!