یورونیوز: بر اساس حکم دادگاهی در نروژ، دولت این کشور با حبس انفرادی عامل کشتار نروژ که به مرگ ۷۷ نفر منجر شد، حقوق انسانی او را زیر پا گذاشته است.
رسانه های نروژی گزارش کرده بودند که سلول زندان آندرس بریویک سه اتاق دارد که کامپیوتر شخصی، بازیهای کامپیوتری و تجهیزات ورزشی در آنها قرار داده شده است.
ماریوس امبرلند، وکیلی که نمایندگی دولت را در این پرونده به عهده دارد می گوید در حال بررسی این مساله هستند که آیا درخواست تجدید نظر کنند یا خیر. او گفت: «این رای ما را شگفت زده کرده است. ما در جریان بررسی پرونده مخالفت خود را با این رای اعلام کردیم.»
اویستین استورویک، وکیل آندرس برینگ بریویک، می گوید: «من از او چیزی را نقل نمی کنم. فقط می توانم بگویم که درباره مواردی که مطابق خواست ما رای صادر نشد تجدید نظر نمی کنیم.»
حدود چهار سال قبل دادگاهی در نروژ، آندرس برویک را به دلیل ارتکاب جرم «اقدام تروریستی» به حداکثر مجازات در نروژ یعنی، ۲۱ سال زندان محکوم کرد. او پس از گذراندن حداقل ده سال در زندان، اجازه می یابد که درخواست آزادی زودهنگام را ارائه کند. البته در پایان مدت محکومیت درصورتی که تشخیص داده شود آزادی مجرم خطری برای جامعه محسوب می شود، این زمان تمدید می شود.
ارنا سولبرگ، نخست وزیر نروژ می گوید: «به نظر من یک فرد در نروژ باید بتواند در حمایت قانون باشد. ما نشان داده ایم که چنین قانون حمایتگری داریم. این وظیفه دادگاه است که بررسیهای لازم را صورت دهد و وظیفه بخشهایی از حاکمیت و به عنوان مثال مسئولان زندان است که درباره اقدامات بعدی که باید انجام دهند تصمیم گیری کنند.»
آقای برویک در دادگاه به کشتار ۷۷ نفر اعتراف کرده بود اما نپذیرفته که با این کار جرمی مرتکب شده است و از دادگاه خواست که به او مدال افتخار بدهند.
دادستان از قضات خواسته بود که آندرس برویک ۳۳ ساله را به عنوان یک بیمار روانی به بستری شدن در آسایشگاه بیماران روانی محکوم کند.
البته خود آقای برویک گفته بود در صورتی که دادگاه او را بیمار روانی تشخیص بدهد و بخواهد او را به آسایشگاه بیماران روانی بفرستد، به این حکم اعتراض خواهد کرد چرا که آن را «بدتر از مرگ» می داند.
آندرس برویک در روز ۲۲ ژوییه سال ۲۰۱۱ میلادی حاضران در اردوی جوانان حزب کارگر را که در جزیره اوتویا گرد آمده بودند به گلوله بست و ۶۹ نفر از آنها را کشت.
ساعاتی پیش از این کشتار ۸ نفر در بمبگذاری در اسلو کشته شده بودند که عاملش آندرس برویک بود.
نکته آموزنده: ۹۲ نفر را بکشید و به عنوان مجازات٬ چند سالی را در هتل لوکس ۵ ستاره "هالدن"مهمان باشید!
در یک آپارتمان دو اتاق خوابه مبله با پنجره‌های قدی بلند و لوازم لوکس رفاهی از جمله تلویزیون٬ کامپیوتر شخصی و اینترنت رایگان٬ سرویس حمام لوکس٬ اتاق موزیک و ورزش٬ سرویس رایگان بهداشتی درمانی...
و صد البته فاحشه های رایگان!!!
از مالیاتی که نجات یافتگان و بازماندگان و والدین قربانیان پرداخت می کنند!!!
برویک: تا پای جان برای نازیسم می‌جنگم
تا چشم به هم بذاره٬ ده سال گذشته و می تونه درخواست آزادی زود هنگام بکنه و تو این مدت هم سر فرصت نقشه ی کشتار بعدی را بکشه...
می گن نروژ ۳ هزار و ۳۰۰ زندانی دارد و از هر یکصد هزار نفر تنها ۶۹ نفر پس از گذراندن دوره محکومیتشان دوباره به زندان باز می‌گردند.
این آدم‌کش بالفطره هم بی گمان یکی از آن ۶۹ نفری خواهد بود که پس از آزادی٬ ۱۰۰ نفر دیگر را بکشد.
شاید بار دیگه حقوق انسانی او زیر پا گذاشته نشود و او را به زندان «باستوی» بفرستند!!!
نه به اعدام!!!
زیرا ارزش آدم‌کشان روانی و جنایتکار خیلی بیشتر از این حرف‌هاست!!!
اویستین استورویک، وکیل آندرس برینگ بریویک، می گوید: «من از او چیزی را نقل نمی کنم. فقط می توانم بگویم که درباره مواردی که مطابق خواست ما رای صادر نشد تجدید نظر نمی کنیم.»
حدود چهار سال قبل دادگاهی در نروژ، آندرس برویک را به دلیل ارتکاب جرم «اقدام تروریستی» به حداکثر مجازات در نروژ یعنی، ۲۱ سال زندان محکوم کرد. او پس از گذراندن حداقل ده سال در زندان، اجازه می یابد که درخواست آزادی زودهنگام را ارائه کند. البته در پایان مدت محکومیت درصورتی که تشخیص داده شود آزادی مجرم خطری برای جامعه محسوب می شود، این زمان تمدید می شود.
ارنا سولبرگ، نخست وزیر نروژ می گوید: «به نظر من یک فرد در نروژ باید بتواند در حمایت قانون باشد. ما نشان داده ایم که چنین قانون حمایتگری داریم. این وظیفه دادگاه است که بررسیهای لازم را صورت دهد و وظیفه بخشهایی از حاکمیت و به عنوان مثال مسئولان زندان است که درباره اقدامات بعدی که باید انجام دهند تصمیم گیری کنند.»
آقای برویک در دادگاه به کشتار ۷۷ نفر اعتراف کرده بود اما نپذیرفته که با این کار جرمی مرتکب شده است و از دادگاه خواست که به او مدال افتخار بدهند.
دادستان از قضات خواسته بود که آندرس برویک ۳۳ ساله را به عنوان یک بیمار روانی به بستری شدن در آسایشگاه بیماران روانی محکوم کند.
البته خود آقای برویک گفته بود در صورتی که دادگاه او را بیمار روانی تشخیص بدهد و بخواهد او را به آسایشگاه بیماران روانی بفرستد، به این حکم اعتراض خواهد کرد چرا که آن را «بدتر از مرگ» می داند.
آندرس برویک در روز ۲۲ ژوییه سال ۲۰۱۱ میلادی حاضران در اردوی جوانان حزب کارگر را که در جزیره اوتویا گرد آمده بودند به گلوله بست و ۶۹ نفر از آنها را کشت.
در یک آپارتمان دو اتاق خوابه مبله با پنجره‌های قدی بلند و لوازم لوکس رفاهی از جمله تلویزیون٬ کامپیوتر شخصی و اینترنت رایگان٬ سرویس حمام لوکس٬ اتاق موزیک و ورزش٬ سرویس رایگان بهداشتی درمانی...
و صد البته فاحشه های رایگان!!!
تا چشم به هم بذاره٬ ده سال گذشته و می تونه درخواست آزادی زود هنگام بکنه و تو این مدت هم سر فرصت نقشه ی کشتار بعدی را بکشه...
شاید بار دیگه حقوق انسانی او زیر پا گذاشته نشود و او را به زندان «باستوی» بفرستند!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر