دنیای پنهانی آزمایش روی حیوانات
و اینبار نه تنها زجری که حیوانات می کشند بلکه هزینه های گزافی که انسانها با از دست دادن جان و سلامتی شان می پردازند...
هر ساله، در سطح جهان بیش از ١٥٠ میلیون حیوان در آزمایشگاه های تحقیقاتی کور می شوند، اندام های بدنشان تکه پاره میشود، سوزانده می شوند، مسموم می شوند، مورد تابش اشعه های مرگ آور قرار می گیرند، به مرز جنون کشانده می شوند، گرسنه و تشنه نگه داشته می شوند، شوک الکتریکی به آنها داده می شوند، در محفظه های کوچک و سر بسته محبوس می شوند و مورد آزمایش های دردناکی قرار می گیرند که برای اکثر مردم درک و تصور آن مشکل است.
حیوانات، در آزمایشگاه های تحقیقاتی، دارو سازی و مواد شیمیایی، دانشگاه ها، آزمایشگاه های خصوصی و در ارتش برای تولید و ساخت سلاح های هسته ای، میکروبی و شیمیایی زیر شدیدترین شکنجه ها قرار می گیرند.
میلیون ها سگ، گربه، میمون، خرگوش، خوکچه هندی، موش، پرنده، ماهی، دام و بسیاری دیگر از گونه های حیوانات در آزمایشگاه ها بیهوده رنج میبرند و به فجیع ترین شکلی کشته می شوند.
این عمل غیر اخلاقی که هم بضرر انسانهاست و هم حیوانات باید متوقف شود.
استدلال های اخلاقی:
بسیاری از مردم با آزمایش روی حیوانات مخالف هستند زیرا شکنجه و کشتار حیوانات را عملی غیر اخلاقی می دانند.
اما طرفداران آزمایش روی حیوانات استدلال دیگری دارند و با تبلیغات بی امان در رسانه ها، بسیاری از مردم را متقاعد کرده اند که تنها راه پیدا کردن راه حلی برای انسانهایی که از بیماری رنج می برند، آزمایش روی حیوانات است و در این میان، بین حقوق حیوانات و بشر باید یکی را انتخاب کرد.
طرفداران آزمایش روی حیوانات از مخالفت ها و اعتراضات حامیان حقوق حیوانات بسیار خوشحال هستند! زیرا آنها به هیچ وجه موجودیت آزمایش روی حیوانات را به چالش نمی کشند و تا زمانی که صحبت از انتخاب بین جان یک کودک و چند موش کثیف است از نظر مردم بحث پایان یافته است.
جنبش واقعی مخالف آزمایش روی حیوانات با این حال حاضر نیست خود را درگیر در این بحث بی پایان اخلاقی کند. در حالیکه استدلال های منطقی علمی، پزشکی، زیست محیطی و اقتصادی در برابر آزمایش روی حیوانات وجود دارد. برهان هایی که اگر به اطلاع عموم برسد به سرعت لغو آزمایش روی حیوانات را به همراه خواهد داشت.
پنهان کاری و فریب :
دو عامل اساسی باعث شده تا آزمایش روی حیوانات پس از گذشت بیش از ١٠٠ سال به کار خود ادامه دهد و به صنعتی عظیم تبدیل شود. این دو عامل اساسی پنهان کاری و فریب هستند.
اگر آزمایش روی حیوانات به حال انسانها سودمند هستند و توسط افراد دلسوز با انگیزه های کاملا بشردوستانه است چرا این اعمال پشت دیوارهای بسته و محافظت شده، مخفیانه و فریبکارانه انجام میشود؟ طوری که اغلب مردم اطلاعی از این ندارند که بنام آنها و با پول آنها چه اتفاقی می افتد.
مخالفان آزمایش روی حیوانات متهم میشوند که با پیشرفت های علمی مخالف هستند ولی در حقیقت بسیاری از کسانی که مخالف اینگونه آزمایش ها هستند، دانشمندان و پزشکانی هستند که آزمایش های حیوانی را نه تنها بی رحمی و شقاوت در حق حیوانات بلکه خطرناک برای سلامتی بشر می دانند.
امروزه بسیاری از دانشمندان و پزشکان بر این نظر هستند که آزمایش بر روی حیوانات باید متوقف شود. مهمترین دلیل آن که گذشته و حال به ما ثابت کرده، این است که اینگونه آزمایشات گمراه کننده هستند.
در نظر خواهی که از طرف سازمان پیشرفت های پزشکی اروپا در سال ٢٠٠٤ بین ٥٠٠ پزشک عمومی انجام شد، نشان داد که ٨٢ در صد نگرانی و بی اعتمادی خود را نسبت به داده های حیوانی که در مورد انسانها گمراه کننده هستند ابراز داشتند و ٨٣ در صد از ارزیابی مستقل علمی در رابطه با ارتباط بالینی در آزمایش های حیوانی حمایت کردند.طرفداران آزمایش روی حیوانات ادعا دارند که اینگونه تحقیقات شیطانی و غیر اخلاقی نیست و آن طور که به مردم باورانده اند،انتخاب بین سگ و نوزاد انسان است ولی بسادگی این انتخاب میان علم واقعی و علم کاذب است.
چرا کالبد شکافی موجود زنده درست عمل نمیکند؟
پروفسور "Pietro Croce" نویسنده کتاب "آزمایش روی حیوانات یا علم؟" که خود سالها بر روی حیوانات آزمایش های مختلف انجام میداد و زمانی مقام ریاست افتخاری گروه دکتران بریتانیا علیه آزمایش روی حیوانات را بعهده داشت، درباره حیوانات آزمایشگاهی چنین اظهار داشته:
بقای آزمایش روی حیوانات مبتنی بر سه استدلال پایه ای است.
استدلال نخست طرفداران آزمایش روی حیوانات این است که می توان یک بیماری که به طور طبیعی در انسان بوجود آمده را در یک حیوان ایجاد کرد. چیزی که آزمایش کنندگان بر روی حیوانات آن را یک مدل حیوانی از بیماری انسانی می نامند. این غیر ممکن است! بیماری های مصنوعی ایجاد شده در حیوانات، هیچ وجه مشترکی با بیماری که به طور طبیعی در انسانها بوجود می آید ندارد. بیمار های گوناگونی که بطور خود بخود و گاهی اوقات بر اثر عوامل ناشناخته در انسانها بوجود میآید.
هر چند که قرار گرفتن در معرض عوامل خاصی از قبیل بعضی عوامل زیست محیطی و سبک زندگی ناسالم در طول سالها، تاثیر زیادی در بوجود آمدن بسیاری بیماری های انسانی دارد.
طرفداران آزمایش بر روی حیوانات صحبت از ایجاد یک بیماری مشابه میکنند. اما در جهان علم واقعی، کلمه مشابه بی معنی است.
دومین ادعای نادرست طرفداران آزمایش بر روی حیوانات این است که اعتقاد دارند با نگاه کردن به حیوانات می توان اطلاعات بیشتری از بدن انسان کسب کرد.
به عنوان مثال: آزمایش کنندگان بر روی حیوانات با تحقیق در مورد سیستم ایمنی بدن حیوانات می خواهند در مورد سیستم ایمنی انسانها اطلاعات بیشتری کسب کنند.
اما سیستم ایمنی بدن انسانها با حیوانات تفاوت بسیار دارد بطور مثال:
سگها میتوانند بدون اینکه بیمار شوند از گودالهای گل آلود، آب بنوشند. گربه ها با لیسیدن، کثافت های روی پشمشان خود را تمیز میکنند و موشها در کثافت و آلودگی فاضلاب ها مقاوم می شوند و رشد می کنند.
نه تنها سیستم ایمنی و دفاعی بدن انسان با حیوانات تفاوت بسیار دارد بلکه سیستم قلبی عروقی ، ساختار پوست و چشمان، عضلات و استخوان ها همچنین از لحاظ اجتماعی و نیازهای غذایی با یکدیگر تفاوت های بسیار دارند. تمامی گونه ها، تفاوتهای ژنتیکی دارند.
سومین ادعای نادرست در حمایت از آزمایش بر روی حیوانات این است که امکان پذیر است با آزمایش بر روی حیوانات، واکنش های انسان را نسبت به مواد شیمیایی و داروها پیش بینی کرد.
اما این پیش بینی به هیچ وجه امکان ندارد زیرا واکنش گونه های مختلف به میزان مواد شیمیایی وارد شده به بدنشان متفاوت است.
در بریتانیا تمامی داروها قبل از اینکه به مصرف انسان ها برسند بروی حیوانات آزمایش می شوند.
نتیجه این کار، گزارش های روزانه در روزنامه ها است در رابطه با حذف یک دارو و یا عوارض جانبی وحشتناک دارویی که موجب مرگ یا آسیب دیدگی های شدید شده . در سال ٢٠٠٤، تنها در بریتانیا، مصرف دارو باعث مرگ بیش از ١٠٠٠٠ نفر شده. بنا به گزارش روزنامه ها، در سال ٢٠٠٦ بیش از ٢٥٠٠٠٠ نفر بدلیل عوارض جانبی استفاده از دارو در بیمارستان ها بستری شدند. در مجموع هزینه های آن به ٤٦٦ میلیون پوند می رسد که البته تمامی این داروها برای اطمینان از نتایج آن بطور گسترده بر روی حیوانات آزمایش شده بودند.
در واقع هدف از آزمایش های ایمنی داروها و مواد شیمیایی بر روی حیوانات عذر و بهانه ای است برای زمانی که انسانها بقتل رسیدند و یا آسیب های جدی به آنها وارد شد، تا بتوانند ادعا کنند که تمامی آزمایشات مورد نیاز، بر روی حیوانات انجام شده بود! در اینگونه موارد کارخانه های دارو سازی با اتهامات جنایی روبرو نخواهند شد. آزمایش بر روی حیوانات بدلایل قانونی انجام می شود نه به دلیل ایمنی و بی خطر بودن آن و دلیل آن این است که با وجود اثبات خطرناک بودن این مواد حتی برای حیوانات همچنان در جستجوی پیدا کردن راهی برای فرستادن محصولاتشان به بازار هستند.
آزمایش های حیوانی بی معنی و بیهوده هستند زیرا واکنش بدن انسانها و حیوانات نسبت به داروها و مواد شیمیایی متفاوت است. نه تنها در گونه های مختلف بلکه در واکنش بدن اعضای گونه های مشابه با توجه به سن و جنس آنها نیز تفاوت بسیار بزرگی است.
دارویی که برای شخص بالغی تجویز می شود و برای او بی خطر است، می تواند برای کودکان کشنده باشد یا دارویی که برای مردان بی خطر است، برای زنان زیان آور می تواند باشد.
حیوانات موجوداتی منحصر بفرد هستند و کاملا شبیه انسانها نیستند حال تا چه حد تفاوت خواهد بود بین انسان و گونه های دیگر حیوانات!
بعضی قارچ ها که برای انسانها سمی هستند، برای خرگوش ها در حکم غذایی لذیذ است!
لیمو باعث مرگ گربه می شود همانطور که یک آسپرین معمولی.
گوسفندان می توانند مقدار قابل توجهی از آرسنیک که سم مورد علاقه آدمکش هاست را تحمل کنند!
استرکنین که سمی بسیار قوی است هیچ تاثیری بر خوکچه های هندی، جوجه یا میمون ندارد!
ویتامین ث که برای بدن انسان بسیار ضروری است اگر از رژیم غذایی موش، گربه و یا سگ ها حذف شود، مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند زیرا بدن آنها خود این ویتامین را تولید می کند.
این فهرست را پایانی نیست...
از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۱ میلادی، بیش از ١٠,٠٠٠ کودک در سراسر جهان بخاطر استفاده مادرانشان از "تالیدومید" که دارویی آرامش بخش برای سر درد و جلوگیری از حالت تهوع صبحگاهی در زنان باردار بود، با نقص جسمی بدنیا آمدند. این قرص بر روی حیوانات آزمایش شده بود و نتیجه منفی بر حیوانات نداشت.
تنها در یکی دو نژاد خاص و نادر خرگوش و گه گاه پستانداران و آن هم زمانی که دوز بسیار بالا به آنها تزریق شد، آثاری از نقص جسمی در بچه های آنها دیده شد.
با توجه به اینکه بر اساس گزارش انجمن پزشکی آمریکا، انسان ٦٠ بار حساس تر از موش، ١٠٠ بار حساس تر از موش صحرایی ، ٢٠٠ بار حساس تر است از سگ و ٧٠٠ بار حساس تر است از همستر است.نتایج اطمینان بخش مصرف این دارو برای هزاران پزشک فرستاده شد. تنها زمانی که دیگر هیچگونه جای تردیدی در این نبود که این دارو تا چه اندازه برای انسانها زیان آور و خطرناک است از بازارها جمع آوری شد...
بنا به اظهار ارنست بوریس چین " Ernst Boris Chain " برنده جایزه نوبل بخاطر تحقیقاتش در کشف پنیسیلین: "هیچ گونه آزمایش دارویی بر روی حیوانات حتی اگر بر روی گونه های جانوری متعدد از جمله پستانداران، تحت تمام شرایط ممکن و قابل تصور انجام شده باشد نمیتواند این تضمین را بدهد که بر روی انسان هم همان اثر را داشته باشد زیرا در بسیاری از جهات انسان شبیه حیوان نیست."
هواداران آزمایش روی حیوانات بسیار دلشاد و مفتخر هستند که با آزمایش بر روی حیوانات، پنیسیلین و آنتی بیوتیک کشف شد... اما
هاوارد والتر فلوری "Sir Howard Walter Florey" یکی دیگر از برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ١٩٤٥ که به همراه "ارنست بوریس چین" پنیسیلین کشف شده درسال ۱۹۲۸ توسط الکساندر فلمینگ را جدا کرد و برای بیماران به کار برد، چنین اظهار داشته: "این از خوش شانسی ما بود که در آزمایشات اولیه سمی بودن پنیسیلین از موش ها استفاده کردیم. اگر ما از خوکچه هندی استفاده کرده بودیم به این نتیجه میرسیدیم که پنی سیلین ماده ای بسیار سمی است"
به ما گفته شده که بیماران دیابتی، سلامتی خود را مدیون حیوانات آزمایشگاهی هستند.
دکتر " Tony Page" نویسنده کتاب "نقاب برداری از آزمایش روی حیوانات" اینچنین می گوید:" زمانیکه سخن از آزمایش های حیوانی و پژوهش دیابت بمیان می آید باید همواره این قانون طلایی آزمایش روی حیوانات را بیاد داشته باشیم که هیچکدام از نتایج حاصله از این آزمایش ها را نمی توان با اطمینان خاطر به انسان منتقل کرد. تفاوت های فیزیلوژیکی غیر قابل پیش بینی بسیاری وجود دارد."
"زمانی که فردریک بنتینگ و همکارش چارلز بست در سال ١٩٢١ آزمایش بیرحمانه و هولناک شان را با تزریق انسولین به سگی انجام دادند و در پی نتایجی که حاصل شده بود تصمیم گرفتند آن را روی انسان آزمایش کنند. در اصل این انسولین برای انسان زیان آور بود. لئونارد تامسون ١٤ ساله بعنوان یک مدل انسانی زجر بسیار کشید و در واقع پایه درمان بیماری دیابت، آزمایش روی حیوانات نبود بلکه تحقیق و آزمایش بر روی بدن انسان بود."
اما این تنها داروها نیستند که برای سلامتی انسانها زیان آور می باشند. صدها و هزاران ترکیب دارویی، صنعتی، نظامی و سموم کشاورزی از طریق زمین و هوا، آبها و مواد غذایی، باعث مرگ و مسمومیت انسانها و حیوانات می شوند و همچنین باعث نابودی محیط زیست. بسیاری از این مواد شیمیایی تقلبی تحت نام محصولات ایمن و سلامتی که بر روی حیوانات آزمایش شده اند به بازارها راه پیدا کرده اند.
آزمایش بر روی حیوانات به معنای واقعی کلمه، هزینه ای است که برای نابودی کره زمین می پردازیم.
واقعیت این است که با وجود تمامی هزینه های سرسام آوری که صرف آزمایش روی حیوانات می شود و به بهای جان میلیونها حیوان، سلامت انسانها روز به روز شیب نزولی را طی می کند.
در ابتدا سرطان یک بیماری نادر بود. مصیبت سرطان به موازات ورود سیل محصولات سمی مصنوعی در محیط زیست افزایش یافته است. ورود هزاران مواد دارویی، صنعتی، نظامی، و مواد شیمیایی کشاورزی به محیط زیست که تمامی آن از طریق کانال "آزمایش شده بر روی حیوانات" و با مارک ایمنی هستند، در سراسر جهان باعث مرگ و نابودی مرد، زن، کودک، پرنده، ماهی، گربه، سگ، رودخانه، دریاچه، درختان و مناطق مختلف این سیاره شده و می شود.
در واقع نسبت به ٦٦ سال پیش هیچگونه پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده به جز هزینه های سرسام آور و میلیونها حیوانی که غیر ضروری زجر داده و کشته شدند.
دکتر "Irwin Bross" در مقاله ای تحت عنوان "استفاده از حیوانات آزمایشگاهی در تحقیقات سرطان: کلاهبرداری چند میلیارد دلاری" ضمن اعتراض به ظلم و ستم غیرضروری که به حیوانات روا می شود اینچنین نوشته: "از نقطه نظر علمی، سیستم های مدل حیوانی در تحقیقات سرطان یک شکست کامل بوده است. آنها نه تنها حیوانات را کشتند که همچنان انسانها را هم می کشند. هیچ مدرک و شاهد واقعی وجود ندارد که نشان دهد استفاده از حیوانات در تحقیقات سرطان، منجر به پیشگیری و یا درمان سرطان در حتی یک انسان شده."
پس چگونه است که با وجود اثبات بی ارزش بودن آزمایش روی حیوانات، این تحقیقات همچنان ادامه دارد؟ پاسخ آن بسیار ساده است: پول!
تحقیقات حیوانی تبدیل به صنعتی عظیم شده وبقای آن بستگی به ناآگاهی مردم و ندانستن حقیقت دارد. این صنعت عظیم شامل: عرضه کنندگان بی شمار حیوان آزمایشگاهی، صدها شرکت ارائه دهنده قفس، غذا، بستر، اپراتورهای تجربی، مخازن آب، الکترودها، چاقوهای جراحی، دستگاه های ضابط، حمل و نقل کنندگان حیوانات و هزاران آزمایش کننده روی حیوانات که از طریق انتشار مقالات خود در مجلات پزشکی، امید به پیشرفت های شغلی و همچنین دریافت کمک های مالی بزرگ از طرف کارخانه های داروسازی دارند. موسسات تحقیقاتی و بسیاری شرکت های داروسازی و شیمیایی که میلیاردها پوند سودشان، وابسته به بی اعتباری آزمایش هایی است که روی حیوانات انجام می شود.
و نیز تعداد بیشمار موسسه های تحقیقاتی و دانشگاه هایی که از راه آزمایش روی حیوانات سود فراوان می برند. موسسه های خیریه پزشکی و بزرگترین نیکوکاران که همان صنعت داروسازی است، کسانی که استفاده شان در شفا نیافتن است.
در کنار آزمایش های دارویی، برای ساختن لوازم آرایشی، رنگ مو، روغن ترمز و دیگر محصولات خودرو، پاک کننده ها و ضد عفونی کننده ها، تمیز کننده اجاق گاز، علف کش ها و آفت کش ها، خمیر دندان و دیگر محصولات بهداشتی، رنگ، افزودنی های مواد غذایی نیز روی حیوانات آزمایش می کنند.
شما قدرت این را دارید تا چهره پزشکی را برای همیشه تغییر دهید و به علمی با شفقت و واقعی تبدیل کنید و یک سیستم سلامتی واقعی جایگزین آن کنید
این فیلم را تماشا کنید و دیدن آن را به دیگران نیز توصیه کنید
از پرداخت کمکهای مالی به موسسات خیریه خودداری کنید، آنها پول شما را صرف تامین هزینه های آزمایش روی حیوانات می کنند
هنگام خرید لوازم آرایشی و بهداشتی دقت کنید که روی حیوانات آزمایش نشده باشند
ویدئویی که آزمایشگاه های تحقیقاتی نمی خواهند مردم آنرا ببینند
داروهای زیان آور، فیلمی ٤٥ دقیقه ای است که هزینه های واقعی انسانی را در رابطه با آزمایش های حیوانی افشا می کند و اسطوره تحقیقات حیوانی را که ادعا دارد آزمایش های حیوانی برای سلامتی انسانهاست را نابود می کند.
این فیلم ٤٥ دقیقه ای افشاگرانه را در پنج بخش تماشا کنید
بخش نخست - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم
و اینبار نه تنها زجری که حیوانات می کشند بلکه هزینه های گزافی که انسانها با از دست دادن جان و سلامتی شان می پردازند...
حیوانات، در آزمایشگاه های تحقیقاتی، دارو سازی و مواد شیمیایی، دانشگاه ها، آزمایشگاه های خصوصی و در ارتش برای تولید و ساخت سلاح های هسته ای، میکروبی و شیمیایی زیر شدیدترین شکنجه ها قرار می گیرند.
میلیون ها سگ، گربه، میمون، خرگوش، خوکچه هندی، موش، پرنده، ماهی، دام و بسیاری دیگر از گونه های حیوانات در آزمایشگاه ها بیهوده رنج میبرند و به فجیع ترین شکلی کشته می شوند.
این عمل غیر اخلاقی که هم بضرر انسانهاست و هم حیوانات باید متوقف شود.
بسیاری از مردم با آزمایش روی حیوانات مخالف هستند زیرا شکنجه و کشتار حیوانات را عملی غیر اخلاقی می دانند.
اما طرفداران آزمایش روی حیوانات استدلال دیگری دارند و با تبلیغات بی امان در رسانه ها، بسیاری از مردم را متقاعد کرده اند که تنها راه پیدا کردن راه حلی برای انسانهایی که از بیماری رنج می برند، آزمایش روی حیوانات است و در این میان، بین حقوق حیوانات و بشر باید یکی را انتخاب کرد.
طرفداران آزمایش روی حیوانات از مخالفت ها و اعتراضات حامیان حقوق حیوانات بسیار خوشحال هستند! زیرا آنها به هیچ وجه موجودیت آزمایش روی حیوانات را به چالش نمی کشند و تا زمانی که صحبت از انتخاب بین جان یک کودک و چند موش کثیف است از نظر مردم بحث پایان یافته است.
جنبش واقعی مخالف آزمایش روی حیوانات با این حال حاضر نیست خود را درگیر در این بحث بی پایان اخلاقی کند. در حالیکه استدلال های منطقی علمی، پزشکی، زیست محیطی و اقتصادی در برابر آزمایش روی حیوانات وجود دارد. برهان هایی که اگر به اطلاع عموم برسد به سرعت لغو آزمایش روی حیوانات را به همراه خواهد داشت.
دو عامل اساسی باعث شده تا آزمایش روی حیوانات پس از گذشت بیش از ١٠٠ سال به کار خود ادامه دهد و به صنعتی عظیم تبدیل شود. این دو عامل اساسی پنهان کاری و فریب هستند.
اگر آزمایش روی حیوانات به حال انسانها سودمند هستند و توسط افراد دلسوز با انگیزه های کاملا بشردوستانه است چرا این اعمال پشت دیوارهای بسته و محافظت شده، مخفیانه و فریبکارانه انجام میشود؟ طوری که اغلب مردم اطلاعی از این ندارند که بنام آنها و با پول آنها چه اتفاقی می افتد.
امروزه بسیاری از دانشمندان و پزشکان بر این نظر هستند که آزمایش بر روی حیوانات باید متوقف شود. مهمترین دلیل آن که گذشته و حال به ما ثابت کرده، این است که اینگونه آزمایشات گمراه کننده هستند.
در نظر خواهی که از طرف سازمان پیشرفت های پزشکی اروپا در سال ٢٠٠٤ بین ٥٠٠ پزشک عمومی انجام شد، نشان داد که ٨٢ در صد نگرانی و بی اعتمادی خود را نسبت به داده های حیوانی که در مورد انسانها گمراه کننده هستند ابراز داشتند و ٨٣ در صد از ارزیابی مستقل علمی در رابطه با ارتباط بالینی در آزمایش های حیوانی حمایت کردند.طرفداران آزمایش روی حیوانات ادعا دارند که اینگونه تحقیقات شیطانی و غیر اخلاقی نیست و آن طور که به مردم باورانده اند،انتخاب بین سگ و نوزاد انسان است ولی بسادگی این انتخاب میان علم واقعی و علم کاذب است.
پروفسور "Pietro Croce" نویسنده کتاب "آزمایش روی حیوانات یا علم؟" که خود سالها بر روی حیوانات آزمایش های مختلف انجام میداد و زمانی مقام ریاست افتخاری گروه دکتران بریتانیا علیه آزمایش روی حیوانات را بعهده داشت، درباره حیوانات آزمایشگاهی چنین اظهار داشته:
بقای آزمایش روی حیوانات مبتنی بر سه استدلال پایه ای است.
استدلال نخست طرفداران آزمایش روی حیوانات این است که می توان یک بیماری که به طور طبیعی در انسان بوجود آمده را در یک حیوان ایجاد کرد. چیزی که آزمایش کنندگان بر روی حیوانات آن را یک مدل حیوانی از بیماری انسانی می نامند. این غیر ممکن است! بیماری های مصنوعی ایجاد شده در حیوانات، هیچ وجه مشترکی با بیماری که به طور طبیعی در انسانها بوجود می آید ندارد. بیمار های گوناگونی که بطور خود بخود و گاهی اوقات بر اثر عوامل ناشناخته در انسانها بوجود میآید.
هر چند که قرار گرفتن در معرض عوامل خاصی از قبیل بعضی عوامل زیست محیطی و سبک زندگی ناسالم در طول سالها، تاثیر زیادی در بوجود آمدن بسیاری بیماری های انسانی دارد.
طرفداران آزمایش بر روی حیوانات صحبت از ایجاد یک بیماری مشابه میکنند. اما در جهان علم واقعی، کلمه مشابه بی معنی است.
به عنوان مثال: آزمایش کنندگان بر روی حیوانات با تحقیق در مورد سیستم ایمنی بدن حیوانات می خواهند در مورد سیستم ایمنی انسانها اطلاعات بیشتری کسب کنند.
اما سیستم ایمنی بدن انسانها با حیوانات تفاوت بسیار دارد بطور مثال:
سگها میتوانند بدون اینکه بیمار شوند از گودالهای گل آلود، آب بنوشند. گربه ها با لیسیدن، کثافت های روی پشمشان خود را تمیز میکنند و موشها در کثافت و آلودگی فاضلاب ها مقاوم می شوند و رشد می کنند.
نه تنها سیستم ایمنی و دفاعی بدن انسان با حیوانات تفاوت بسیار دارد بلکه سیستم قلبی عروقی ، ساختار پوست و چشمان، عضلات و استخوان ها همچنین از لحاظ اجتماعی و نیازهای غذایی با یکدیگر تفاوت های بسیار دارند. تمامی گونه ها، تفاوتهای ژنتیکی دارند.
اما این پیش بینی به هیچ وجه امکان ندارد زیرا واکنش گونه های مختلف به میزان مواد شیمیایی وارد شده به بدنشان متفاوت است.
در بریتانیا تمامی داروها قبل از اینکه به مصرف انسان ها برسند بروی حیوانات آزمایش می شوند.
نتیجه این کار، گزارش های روزانه در روزنامه ها است در رابطه با حذف یک دارو و یا عوارض جانبی وحشتناک دارویی که موجب مرگ یا آسیب دیدگی های شدید شده . در سال ٢٠٠٤، تنها در بریتانیا، مصرف دارو باعث مرگ بیش از ١٠٠٠٠ نفر شده. بنا به گزارش روزنامه ها، در سال ٢٠٠٦ بیش از ٢٥٠٠٠٠ نفر بدلیل عوارض جانبی استفاده از دارو در بیمارستان ها بستری شدند. در مجموع هزینه های آن به ٤٦٦ میلیون پوند می رسد که البته تمامی این داروها برای اطمینان از نتایج آن بطور گسترده بر روی حیوانات آزمایش شده بودند.
آزمایش های حیوانی بی معنی و بیهوده هستند زیرا واکنش بدن انسانها و حیوانات نسبت به داروها و مواد شیمیایی متفاوت است. نه تنها در گونه های مختلف بلکه در واکنش بدن اعضای گونه های مشابه با توجه به سن و جنس آنها نیز تفاوت بسیار بزرگی است.
دارویی که برای شخص بالغی تجویز می شود و برای او بی خطر است، می تواند برای کودکان کشنده باشد یا دارویی که برای مردان بی خطر است، برای زنان زیان آور می تواند باشد.
حیوانات موجوداتی منحصر بفرد هستند و کاملا شبیه انسانها نیستند حال تا چه حد تفاوت خواهد بود بین انسان و گونه های دیگر حیوانات!
بعضی قارچ ها که برای انسانها سمی هستند، برای خرگوش ها در حکم غذایی لذیذ است!
لیمو باعث مرگ گربه می شود همانطور که یک آسپرین معمولی.
گوسفندان می توانند مقدار قابل توجهی از آرسنیک که سم مورد علاقه آدمکش هاست را تحمل کنند!
استرکنین که سمی بسیار قوی است هیچ تاثیری بر خوکچه های هندی، جوجه یا میمون ندارد!
ویتامین ث که برای بدن انسان بسیار ضروری است اگر از رژیم غذایی موش، گربه و یا سگ ها حذف شود، مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند زیرا بدن آنها خود این ویتامین را تولید می کند.
این فهرست را پایانی نیست...
تنها در یکی دو نژاد خاص و نادر خرگوش و گه گاه پستانداران و آن هم زمانی که دوز بسیار بالا به آنها تزریق شد، آثاری از نقص جسمی در بچه های آنها دیده شد.
با توجه به اینکه بر اساس گزارش انجمن پزشکی آمریکا، انسان ٦٠ بار حساس تر از موش، ١٠٠ بار حساس تر از موش صحرایی ، ٢٠٠ بار حساس تر است از سگ و ٧٠٠ بار حساس تر است از همستر است.نتایج اطمینان بخش مصرف این دارو برای هزاران پزشک فرستاده شد. تنها زمانی که دیگر هیچگونه جای تردیدی در این نبود که این دارو تا چه اندازه برای انسانها زیان آور و خطرناک است از بازارها جمع آوری شد...
هواداران آزمایش روی حیوانات بسیار دلشاد و مفتخر هستند که با آزمایش بر روی حیوانات، پنیسیلین و آنتی بیوتیک کشف شد... اما
هاوارد والتر فلوری "Sir Howard Walter Florey" یکی دیگر از برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ١٩٤٥ که به همراه "ارنست بوریس چین" پنیسیلین کشف شده درسال ۱۹۲۸ توسط الکساندر فلمینگ را جدا کرد و برای بیماران به کار برد، چنین اظهار داشته: "این از خوش شانسی ما بود که در آزمایشات اولیه سمی بودن پنیسیلین از موش ها استفاده کردیم. اگر ما از خوکچه هندی استفاده کرده بودیم به این نتیجه میرسیدیم که پنی سیلین ماده ای بسیار سمی است"
به ما گفته شده که بیماران دیابتی، سلامتی خود را مدیون حیوانات آزمایشگاهی هستند.
دکتر " Tony Page" نویسنده کتاب "نقاب برداری از آزمایش روی حیوانات" اینچنین می گوید:" زمانیکه سخن از آزمایش های حیوانی و پژوهش دیابت بمیان می آید باید همواره این قانون طلایی آزمایش روی حیوانات را بیاد داشته باشیم که هیچکدام از نتایج حاصله از این آزمایش ها را نمی توان با اطمینان خاطر به انسان منتقل کرد. تفاوت های فیزیلوژیکی غیر قابل پیش بینی بسیاری وجود دارد."
"زمانی که فردریک بنتینگ و همکارش چارلز بست در سال ١٩٢١ آزمایش بیرحمانه و هولناک شان را با تزریق انسولین به سگی انجام دادند و در پی نتایجی که حاصل شده بود تصمیم گرفتند آن را روی انسان آزمایش کنند. در اصل این انسولین برای انسان زیان آور بود. لئونارد تامسون ١٤ ساله بعنوان یک مدل انسانی زجر بسیار کشید و در واقع پایه درمان بیماری دیابت، آزمایش روی حیوانات نبود بلکه تحقیق و آزمایش بر روی بدن انسان بود."
آزمایش بر روی حیوانات به معنای واقعی کلمه، هزینه ای است که برای نابودی کره زمین می پردازیم.
واقعیت این است که با وجود تمامی هزینه های سرسام آوری که صرف آزمایش روی حیوانات می شود و به بهای جان میلیونها حیوان، سلامت انسانها روز به روز شیب نزولی را طی می کند.
در واقع نسبت به ٦٦ سال پیش هیچگونه پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده به جز هزینه های سرسام آور و میلیونها حیوانی که غیر ضروری زجر داده و کشته شدند.
دکتر "Irwin Bross" در مقاله ای تحت عنوان "استفاده از حیوانات آزمایشگاهی در تحقیقات سرطان: کلاهبرداری چند میلیارد دلاری" ضمن اعتراض به ظلم و ستم غیرضروری که به حیوانات روا می شود اینچنین نوشته: "از نقطه نظر علمی، سیستم های مدل حیوانی در تحقیقات سرطان یک شکست کامل بوده است. آنها نه تنها حیوانات را کشتند که همچنان انسانها را هم می کشند. هیچ مدرک و شاهد واقعی وجود ندارد که نشان دهد استفاده از حیوانات در تحقیقات سرطان، منجر به پیشگیری و یا درمان سرطان در حتی یک انسان شده."
تحقیقات حیوانی تبدیل به صنعتی عظیم شده وبقای آن بستگی به ناآگاهی مردم و ندانستن حقیقت دارد. این صنعت عظیم شامل: عرضه کنندگان بی شمار حیوان آزمایشگاهی، صدها شرکت ارائه دهنده قفس، غذا، بستر، اپراتورهای تجربی، مخازن آب، الکترودها، چاقوهای جراحی، دستگاه های ضابط، حمل و نقل کنندگان حیوانات و هزاران آزمایش کننده روی حیوانات که از طریق انتشار مقالات خود در مجلات پزشکی، امید به پیشرفت های شغلی و همچنین دریافت کمک های مالی بزرگ از طرف کارخانه های داروسازی دارند. موسسات تحقیقاتی و بسیاری شرکت های داروسازی و شیمیایی که میلیاردها پوند سودشان، وابسته به بی اعتباری آزمایش هایی است که روی حیوانات انجام می شود.
و نیز تعداد بیشمار موسسه های تحقیقاتی و دانشگاه هایی که از راه آزمایش روی حیوانات سود فراوان می برند. موسسه های خیریه پزشکی و بزرگترین نیکوکاران که همان صنعت داروسازی است، کسانی که استفاده شان در شفا نیافتن است.
این فیلم را تماشا کنید و دیدن آن را به دیگران نیز توصیه کنید
از پرداخت کمکهای مالی به موسسات خیریه خودداری کنید، آنها پول شما را صرف تامین هزینه های آزمایش روی حیوانات می کنند
هنگام خرید لوازم آرایشی و بهداشتی دقت کنید که روی حیوانات آزمایش نشده باشند
داروهای زیان آور، فیلمی ٤٥ دقیقه ای است که هزینه های واقعی انسانی را در رابطه با آزمایش های حیوانی افشا می کند و اسطوره تحقیقات حیوانی را که ادعا دارد آزمایش های حیوانی برای سلامتی انسانهاست را نابود می کند.
این فیلم ٤٥ دقیقه ای افشاگرانه را در پنج بخش تماشا کنید
بخش نخست - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم
"اگر من هنوز هم در سودمندی آزمایش های حیوانی اعتقاد داشتم، می گفتم: بیایید این کار را انجام دهیم. اما من به این نتیجه رسیده ام که این کار به سبب نتایج غیر قابل اعتمادش نه تنها سودمند نیست بلکه به شدت برای علم پزشکی ویران کننده است.
اگر من ازممنوعیت آزمایش های حیوانی حمایت می کنم، نگرانی ام بخاطر درد و رنجی که حیوانات متحمل می شوند نیست بلکه من نگران سلامتی انسان ها هستم."
اگر من ازممنوعیت آزمایش های حیوانی حمایت می کنم، نگرانی ام بخاطر درد و رنجی که حیوانات متحمل می شوند نیست بلکه من نگران سلامتی انسان ها هستم."
پروفسور "Pietro Croce"
مطالبی دیگر در رابطه با حیوانات آزمایشگاهی:
داستان زندگی بریچس میمون آزمایشگاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر