دیده بان حقوق حیوانات/ امیر گودرزی : «معلوم نبود از کی در چنین وضعیتی هستند. دم رت ها(Rat Wistar) را مفتولی نازک سوراخ و با این روش آویزانش کرده اند. طول مفتول به اندازه ای است که دست های حیوان کف قفس شیشه ای قرار گرفته و پاها بالا. معلوم است این وضعیت موقتی نیست چون غذا و ظرف آب طوری قرار داده شده که حیوان بتواند در حالت معلق تغذیه کند! حالا در این اوضاع غذا بخورد یا نخورد را نمیدانم ولی نشان دهنده شرایط غیر موقتی برای رت ها است.»
عفونت های محل عبور مفتول از دم و خون های خشک شده که احتمالا به علت تلاش حیوان برای رهایی،اوضاع را وخیم نشان می دهد.
بنی نجار،مسوول واحد حیوانات آزمایشگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران توضیح میدهد که این آزمایش توسط یکی از دانشجویان در حال انجام است.او هدف از انجام این کار را نمیداند اما شنیده است که برای آزمایش این که رت ها چقدر میتوانند در این وضعیت دوام بیاورند این آزمایش در حال انجام است. به گفته او تا زمانی که رت ها زنده هستند در این وضعیت باقی می مانند!»
این گزارش دلخراش در زمانهای از طرف امیر گودرزی، روزنامه نگار و فعال محیط زیست برای دیده بان حقوق حیوانات ارسال میشود که بیش از یک و نیم قرن از آغاز جنبش ضد کالبدشکافی روی حیوانات زنده و آزمایش روی حیوانات در دنیا میگذرد. در ایران نیز سالهاست که علاوهبر فعالان حقوق حیوانات، انجمن “ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات” در جهت کاستن از حجم مطالعات حیوانی و همچنین گسترش کاربرد روش های جایگزین آزمایش روی حیوانات در آموزش و پژوهش پزشکی و دامپزشکی کشور، متمرکز میباشد.
حال، علاوهبر سوالات متعددی که با وجود روشهای جایگزین برای آموزش دانشجویان موجود است، باید از مسئولین پرسید « میزان مقاومت رتهایی که از دمهای سوراخشده آویزانند و تا پایان عمر از زخمهای باز و عفونت رنج خواهند برد، چه توجیهی میتواند داشته باشد؟
حیف است چنین دانشمندانی گمنام بمانند! به راستی که باید به این دانشجوی پر تلاش٬ برای این آزمایش سودمند٬ پربار و کارسازش٬ جایزه نوبل پزشکی را اهدا کرد!
ای تف به این دانش بی معنی که به بهای این همه درد و زجر حیوانات است.
مردک بی همه چیز، بجای زجر دادن حیوانات برو راه حلی برای کم کردن درد و رنج آنها پیدا کن.
عفونت های محل عبور مفتول از دم و خون های خشک شده که احتمالا به علت تلاش حیوان برای رهایی،اوضاع را وخیم نشان می دهد.
بنی نجار،مسوول واحد حیوانات آزمایشگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران توضیح میدهد که این آزمایش توسط یکی از دانشجویان در حال انجام است.او هدف از انجام این کار را نمیداند اما شنیده است که برای آزمایش این که رت ها چقدر میتوانند در این وضعیت دوام بیاورند این آزمایش در حال انجام است. به گفته او تا زمانی که رت ها زنده هستند در این وضعیت باقی می مانند!»
این گزارش دلخراش در زمانهای از طرف امیر گودرزی، روزنامه نگار و فعال محیط زیست برای دیده بان حقوق حیوانات ارسال میشود که بیش از یک و نیم قرن از آغاز جنبش ضد کالبدشکافی روی حیوانات زنده و آزمایش روی حیوانات در دنیا میگذرد. در ایران نیز سالهاست که علاوهبر فعالان حقوق حیوانات، انجمن “ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات” در جهت کاستن از حجم مطالعات حیوانی و همچنین گسترش کاربرد روش های جایگزین آزمایش روی حیوانات در آموزش و پژوهش پزشکی و دامپزشکی کشور، متمرکز میباشد.
حال، علاوهبر سوالات متعددی که با وجود روشهای جایگزین برای آموزش دانشجویان موجود است، باید از مسئولین پرسید « میزان مقاومت رتهایی که از دمهای سوراخشده آویزانند و تا پایان عمر از زخمهای باز و عفونت رنج خواهند برد، چه توجیهی میتواند داشته باشد؟
حیف است چنین دانشمندانی گمنام بمانند! به راستی که باید به این دانشجوی پر تلاش٬ برای این آزمایش سودمند٬ پربار و کارسازش٬ جایزه نوبل پزشکی را اهدا کرد!
ای تف به این دانش بی معنی که به بهای این همه درد و زجر حیوانات است.
مردک بی همه چیز، بجای زجر دادن حیوانات برو راه حلی برای کم کردن درد و رنج آنها پیدا کن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر