حدود ٤ سال پیش (در شمال کشور هلند) بر اثر بارندگی شدید و بالا آمدن سطح آب، بیش از ١٢٠ اسب بروی تکه خشکی کوچکی که بزحمت مکانی برای ایستادن همه آنها بود به محاصره آب در آمدند.
کوتاهی از صاحب اسبها بود که به دلیل مشکلات مکرر در رابطه با حیوانات، با بازرسی عمومی وزارت کشاورزی در گیری های متعددی داشت. وی٬ با وجود آگاهی از خطرناک بودن محل چرا بعد از نیمه دوم ماه اکتبر، کماکان اسب ها را در آن منطقه رها کرده بود. بعد از گزارش های متعدد مردم نگران منطقه، زمانیکه دیگر دیر شده بود و سطح آب بالا امده بود و اسبها راه فراری نداشتند، نیروی نجات از راه رسید.
کوتاهی از صاحب اسبها بود که به دلیل مشکلات مکرر در رابطه با حیوانات، با بازرسی عمومی وزارت کشاورزی در گیری های متعددی داشت. وی٬ با وجود آگاهی از خطرناک بودن محل چرا بعد از نیمه دوم ماه اکتبر، کماکان اسب ها را در آن منطقه رها کرده بود. بعد از گزارش های متعدد مردم نگران منطقه، زمانیکه دیگر دیر شده بود و سطح آب بالا امده بود و اسبها راه فراری نداشتند، نیروی نجات از راه رسید.
اسبها ٤ روز در محاصره آب بودند. اولین تلاش برای نجات دادن اسب ها توسط ارتش صورت گرفت، آنها سعی داشتند بوسیله قایق اسب ها را به خشکی بیاورند ولی بدلیل پائین آمدن سطح آب قایق ها در شن فرو رفتند و این تلاش شکست خورد. در این میان حدود ٢٠ اسب بر اثر پائین آمدن دمای بدن، ذات الریه یا غرق شدن در دریا از بین رفتند. "میکی نیلبور" زن سوارکار به این فکر رسید که بهترین راه نجات، بر اساس رفتار طبیعی اسب ها است. اسب ها حیواناتی گله ای هستند و اگر بتوانند مادیان پیشرو را از میان گله به دنبال خود به طرف ساحل بکشد، دیگر اسب ها هم بدنبال او خواهند آمد. در روز نجات، به گرفتن مادیان پیشرو احتیاجی نشد؛ اسب ها براحتی ٤ سوارکار جوان ولی با تجربه را دنبال کردند و بعد از ١٥ دقیقه تمامی اسب ها بسلامت به ساحل رسیدند.این عملیات در سراسر دنیا دنبال میشد و لحظه ای که اسب ها به ساحل رسیدند، آبی بود بر آتش نگرانی و اضطراب میلیونها بیننده در سراسر جهان.
اما واقعیت تلخ...
بنا بر گزارش "حزب حیوانات هلند": اوج شگفتی هنگامی بود که مشخص شد مقصد اسب ها ایتالیا است بمنظور فرستادن به کشتارگاه تا از انها سوسیس و کالباس درست کنند.اسب ها هنوز بدترین فصل زندگی خود را در پیش رو داشتند.
در واقع نجات یافتگان واقعی ٢٠ اسبی بودند که همان روز اول غرق شدند.
هر ساله حدود ١٠٠,٠٠٠ اسب از شرق، غرب و مرکز اروپا در بدترین شرایط به کشتارگاه های ایتالیا انتقال داده میشوند. در گزارشات گذشته امده است: چشم اسبهای حمل شده از شرق اروپا قبل از رسیدن به مرز ایتالیا با سلاح سرد از حدقه در آورده میشود، بدین وسیله ارزش اسب ها را پائین اورده تا از پرداخت مالیات اجتناب کنند. بسیاری از کشتارگاه ها در سیسیل واقع شده است ، بنابراین چنین سفری می تواند تا ٩٥ ساعت بطول انجامد. اسب ها در کامیون های در بسته و تنگ در کنار هم، حمل میشوند. سفری بدون وقفه و استراحت، بدون دادن غذا، اب و یا خنک کردن اسب ها در گرمای سوزان.
این اسب ها اغلب اسبهای سابق مسابقه،اسب های تربیت شده برای سواری ، اسبهای مالکان خصوصی، اسب های گاری و درشکه هستند و یا حتی اسب هائی هستند که بمنظور کشتار پرورش داده میشوند. صاحبان این اسب ها حاضرند برای چند صد یورو همدم وفادار خود را پس از سالها استفاده به چنین جهنمی روانه کنند.
ما اسب را حیوانی نجیب مینامیم اما کاری که با آنها میکنیم نشانی از نجابت و شرافت در آن دیده نمیشود.
نتیجه ی اخلاقی: "دو روئی آدمیزاد"، ما در مقابل چشمان اشکبار میلیون ها بیننده سراسر جهان اسب ها را قهرمانانه نجات میدهیم و دور از چشم مردم انها را به کشتار گاه ها روانه میکنیم...
با وجود تلاش فراوان "حزب حیوانات هلند" برای نجات اسب ها و دادن حق زندگی به آنها تا رسیدن به روزهای سالخوردگی اسب ها کماکان به صاحب قبلی تحویل داده شدند تا...
صحنه های تاثیر برانگیز "نجات"! اسب ها را در اینجا میتوانید مشاهده نمائید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر