۱۳۹۱ بهمن ۲۸, شنبه

حامیان حیوانات در ایران

دوست ارجمندی در بخش نظرات اینچنین نوشته اند: "... یک مطلبی من را خیلی اذیت می کند. این گروههای حمایت از حیوانات در داخل ایران دائم دارند بر علیه هم مطلب می نویسند و همدیگر را متهم به سواستفاده از حیوانات می کنند. من در ایران نیستم و شوربختانه امکان آمدن به ایران را ندارم ولی خوشحال می شوم که من را راهنمایی کنید تا چطوری می توانم گروههای درست و واقعی حمایت از حیوانات را در ایران بشناسم تا به آنها کمک کنم."
با سپاس از این دوست گرامی باید بگویم که بنده هم مانند شما در ایران نیستم و از نزدیک در جریان کار پناهگاه های ایران نیستم بهمین دلیل بخود این اجازه را نمی دهم تا در مورد تک تک پناهگاه ها و گروههای حمایت از حیوانات در ایران داوری کنم.
ولی از آنجا که زمان زیادی را صرف خواندن و دنبال کردن سایت ها، فیسبوک ها و فعالیت های گروه های حامی حیوانات در ایران و جهان می کنم، نظر شخصی ام را درباره آنها می گویم.
من بر این باور هستم که پناهگاه های حیوانات در ایران، هر چند هم اشتباهاتی در روش کارشان وجود داشته باشد بخاطر نجات همان چند سگ و گربه، کارشان ستودنی و آفرین انگیز است.
از پناهگاه وفا که نخستین پناهگاه دارای مجوز برای حیوانات در ایران است و در جهان شناخته شده بگذریم، من شخصا به دو پناهگاه نو بنیاد و در حال ساخت شفاخانه آناهیتا (آزاده محجوب) در گیلان و پناهگاه حیوانات پردیس (ژیلا پور ایرانی) در تبریز امید بسیاری دارم زیرا آنها برخلاف بسیاری از مدعیان حامی حیوانات تلاش در بدنام کردن همکاران و همفکرانشان را ندارند و با پشتکار و کوششی  توصیف ناپذیر، وقت و نیروی خود را صرف درمان و پناه دادن حیوانات آزار دیده ایران می کنند. البته این دلیل این نیست که کار دیگر گروه های حمایت از حیوانات را ارج نگذارم.
شفاخانه آناهیتا (آزاده محجوب) در گیلان
پناهگاه حیوانات پردیس (ژیلا پور ایرانی)
اما بریم سر اصل موضوع!!! فرمودید: "یک مطلبی من را خیلی اذیت می کند. این گروههای حمایت از حیوانات در داخل ایران دائم دارند بر علیه هم مطلب می نویسند و همدیگر را متهم به سواستفاده از حیوانات می کنند."
این موضوع مرا هم آزار می دهد!
متاسفانه این سرشت و خوی بیشتر ایرانیان است که هدف و آرمان بنیادین را فدای تکروی و خودخواهی های خود کنند و خطر و دشمن اصلی را فراموش کنند و وقت و نیروی خود را صرف جدال های شخصی کنند. همانطور که سازمانها و گروه های سیاسی مخالف حکومت اسلامی مانند سلطنت طلبان، جمهوری خواه ها، راستگرایان، چپ گراها، لیبرال ها و اصلاح طلبان بجای اتحاد، هماهنگ کردن و تشکیل شورایی برای سرنگون کردن حکومت اسلامی، بیشتر تلاش در خرده گیری و محکوم کردن و تخریب  یکدیگر دارند، گروه های حمایت از حقوق حیوانات در ایران هم همین مشکل را دارند.
برخی از به اصطلاح دوستداران حیوانات در ایران از سر حسادت و تنگ نظری تلاش می کنند با خراب کردن همفکران و همکارانشان، آن شمار بسیار کمی که به پناهگاه های حیوانات در ایران کمک مالی می کنند را بسوی خویش بکشانند!!!
که البته با این کارشان تنها، مردم را سرگردان و دودل و بی اعتماد به تمامی حامیان واقعی حیوانات در ایران می کنند.
یک مثال: رامیاد پاکمنش که هم با شفاخانه آناهیتا همکاری می کند و هم به سگهای تهران و اطراف تهران غذا می دهد و در عین حال سگ های بیمار را به پناهگاه ها منتقل می کند و برای آنها پس از درمان سرپرست دایمی پیدا می کند، تصمیم می گیرد با ایجاد صفحه فیسبوک حامیان حیوانات بی پناه، دوستداران حیوانات را دعوت به همکاری کند. هنوز دو سه هفته ای از آغاز این صفحه نگذشته بود که مدعیان حمایت از حیوانات بجای همکاری و سپاسگزاری از او، چنان به توهین و فحاشی تهمت های ناروا پرداختند که او تمام عکسهایی که در حال نجات دادن و غذا دادن سگها بود را پاک کرد و حساب بانکی اش را هم حذف کرد و بجای آن نوشته: "آرامشی که اکنون دارم
مدیون انتظاریست که دیگر از کسی ندارم"

در ایران ما فرهنگ حیوان دوستی هنوز جایی در میان مردم باز نکرده و به جرات می توان گفت که بیشتر ایرانیان بسیار حیوان ستیز هستند و حقوقی برای حیوانات قایل نیستند و آن شمار اندک دوستداران حیوانات، ضمن اینکه خود هیچگونه کمکی نمی کنند، انتظار دارند که حامیان حیوانات با دست خالی ره صد ساله را یکشبه طی کنند!
البته ناگفته نماند که بیشتر فیسبوک های به اصطلاح دوستدار حیوانات بجای اینکه مردم را با اینگونه پناهگاه ها و حامیان حیوانات در ایران آشنا کنند کاری جز جستجو برای عکس های اینترنتی و جمع آوری کلکسیون لایک ندارند!!!
تصویر زیر از فیسبوک دوستداران حیوانات می باشد با ٥٤ هزار دوستدار! که این هم کم شان است و آرزوی ١٠٠ هزارمین لایکی را دارند! خودتان قضاوت کنید:

 و تصویری از رامیاد پاکمنش که جایش در صفحه های ایرانیان دوستدار حیوانات خالی بود:
آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم
یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم
انجمن حمایت از حیوانات معلول و آواره با ٧٢ هزار دوستدار!!! که تا همین دیروز با جوک و لطیفه های بیمزه و آگهی های تجارتی و عکسهای اینترنتی مسخره، بخیال خودشان فرهنگ سازی می کردند!  این روزها پر از تصویرهای قبض درخواست کمک مالی شده!!!
هر چند با نظر جناب شاهین تک موافق نیستم ولی از این فیسبوک بوی ذوب شدگان ولایت آید همی!!!
انجمن حمایت از حیوانات هم با ٥٠ هزار دوستدار، آب پاکی را روی دست همه ریخته و می گوید: "فقط من!!!" هر چند که خودشان هم با این عنوان پر طمطراق شان کار چندانی برای حیوانات انجام نمی دهند!
وقتی حتا ژاله فتوره چی که انتظار بیشتری از او می رفت، بجای انعکاس اخبار پناهگاه ها و درخواست کمک شان به جمع منتشر کنندگان عکسهای بی هدف اینترنتی پیوسته، چه انتظاری از دیگران می توان داشت؟


و یا فیسبوک سگ نجس نیست با ٣٥ هزار دوستدار، پر از عکس سگ، بدون یک کلام از پناهگاه های سگها در ایران!!!
و ده ها صفحه باصطلاح دوستدار حیوانات دیگر...
امید گرامی، امیدوارم تا حدودی توانسته باشم پاسخ شما را داده باشم...
و باز هم تکرار می کنم این تنها یک نظر شخصی است و بی گمان شما خودتان با جستجوی بیشتر حامیان واقعی حیوانات در ایران را خواهید شناخت.
پیروز و سرافراز باشید
در این رابطه:
دوستداران حیوانات در ایران
هجوم و تاخت و تاز
شعبون بی مخ های فیسبوکی به حامیان حیوانات!!!


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر