۱۴۰۱ مرداد ۲۰, پنجشنبه

محرم تمام شد

 و ملت امام حسین (دیگه حتا ملت ایران هم نیستند!) سنگ تمام گذاشت.
از اراذل و اوباش چاقو و قمه کش که در هر رژیمی نان را به نرخ روز می‌خورند
و گدایان غذای نذری که در اصل از جیب خودشان رفته بگذریم 
مردان ایرانی در این ۴۳ سال گذشته، بیشترشان تبدیل شده‌اند به مزدورانی خودفروش و خایه مال و کاسه لیس، ترسو، زبون و فرومایه.
اما زنان ایرانی! همان‌هایی که از دید اسلام ارزششان از خایه چپ مرد هم کمتر است!
 
آنها، به کوری چشم بازماندگان آن ۵۰۰ نفری که به فرمان خمینی و آخوندهای دارودسته‌اش زنده زنده  در سینما رکس آبادان، سوزانده شدند.
به کوری چشم خانواده‌های اعدام شدگانِ دادگاه های انقلاب، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب.
به کوری چشم خانواده‌های بهاییان دزدیده و ناپدید شده، زنده زنده سوزانده شده، پزشکان بهایی شکنجه و اعدام شده، بهاییانی که خانه هایشان ویران و اموالشان مصادره شده و از تمامی حقوق شهروندی محروم هستند.
به کوری چشم خانواده‌های کشته شدگان معترض به نتیجه انتخابات دهم (۱۳۸۸) ریاست‌ جمهوری ایران.
به کوری چشم خانواده‌های ترکمن‌ها و کردها و بلوچ‌ها و عرب‌های ایرانی که در تمامی این سالها ایران توسط آخوندهای جنایتکار زندانی، شکنجه و کشته شدند و همچنان کشتار ادامه دارد...
به کوری چشم خانواده‌های آن چند هزار زندانی سیاسی که در سال ۱۳۶۷، به فرمان خمینی شکنجه و اعدام شدند.
به کوری چشم خانواده‌های تمامی آن زنان و دخترکانی که پیش از اعدام مورد تجاوز قرار گرفتند.
به کوری چشم بازماندگانِ دین‌ناباوران و نوکیشان، کودکان و همجنس‌گرایانی که اعدام شدند.
به کوری چشم بازماندگان قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای 
به کوری چشم خانواده‌های جان‌باختگان و اعدام شدگان خیزش دی ۱۳۹۶
به کوری چشم خانواده نوید افکاری که ناجوانمردانه اعدام شد و دو برادر او، وحید و حبیب افکاری را نیز بازداشت و شکنجه کردند و به انفرادی منتقل کردند
به کوری چشم خانواده‌های آن بیش از ۱۵۰۰ نفری که در آبان ۱۳۹۸ کشته یا اعدام شدند.
به کوری چشم بازماندگان آن هواپیمای اوکراینی که بر اثر شلیک شلیک پدافند هوایی سپاه پاسداران، سقوط کرد و همه‌ی ۱۷۶ سرنشین آن کشته شدند
به کوری چشم مادران خوزستانی که فرزندانشان با لبان تشنه کشته شدند
به کوری چشم بازماندگان کشته‌شدگان فروریختن متروپل آبادان
به کوری چشم پدران و مادران، خواهران و برادران کشته شدگانی که بی‌شرمانه بازداشت شده‌اند
و خلاصه به کوری چشم تمامی کسانی که بخاطر اعتراض به حجاب اجباری، گرانی و اخراج و بیکاری، بی‌آبی و بی برقی، کمبود دارو و دستمزدهای زیر خط فقر٬ دزدی و اختلاس مسوولان حکومتی و...و...و... کشته و یا زندانی شده‌اند
زنان ایرانی که در سالگرد کشته شدن هیچکدام از این هم‌میهنان‌شان شرکت نکرده بودند، با شرکت در مراسم هزارمین سالگرد یک عربستانی که بخاطر حرص و طمع خلیفه شدن کشته شده بود، واقعن سنگ تمام گذاشتند! 
و با شرکت در این مراسم مسخره و پر هزینه، آب به آسیاب آخوندها ریختند تا به بقای آنها کمک کنند.
حقا که لیاقتشان همان دیه بیضه چپ مرد هم نیست!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر