۱۳۹۰ بهمن ۶, پنجشنبه

اظهارات نجات یافتگان از سانحه دریایی بندرعباس

خدمه کشتی نجات گفتند ماههاست حقوق نگرفته ایم و نمی توانیم کمک کنیم

در حکومت اسلامی ناب محمدی، برای "انسان" بودن هم حقوق طلب میکنند!
جـــرس: در پی جانباختن گروه زیادی از معلمان و فرهنگیان مشهدی در حادثه غرق شدن یک فروند شناور در آبهای هرمزگان، و ادامه ابهامات پیرامون دلایل این حادثه، بازماندگان سانحه می‌گویند که کشتی نجات با زدن ضربات متعدد به شناور و شکستن آن، عامل اصلی غرق شدن بوده و خدمه آن نیز به این بهانه که "ماهها حقوق نگرفته اند"، به کمک سرنشینان در حال غرق شدن نشتافته اند.

روزنامه خراسان روز شنبه گزارش داده بود تعدادی از گردشگران مشهدی که گفته می شد بازنشسته آموزش و پرورش بودند، یک فروند شناور را به منظور بازدید از جاذبه های طبیعی بنادر هرمز و قشم کرایه کرده بودند که ساعت حدود ۶بعدازظهر در بازگشت به سمت بندرعباس و در ۱۸کیلومتری سواحل این شهر غرق شد. بر اثر این حادثه متاسفانه ۱۶تن از ۲۲ سرنشین شناور در زیر آن محبوس شدند و جان باختند که همکار ناخدا نیز یکی از این ۱۶تن بود.
به گزارش فارس، محمد نظم آرا، یکی از پنج فرد نجات یافته می گوید: "شناور از قشم به سمت بندرعباس حرکت می کرد که سوخت آن در میانه راه تمام شد. کشتی نجاتی هم که پس از حدود ۴۵ دقیقه به کمک آمد نیم ساعت دور آن چرخید و دو ضربه به آن زد که سبب شکستن اتوبوس دریایی و غرق آن شد. کشتی نجات نیز تنها یک حلقه لاستیک بادی و یک قایق بادی داشت و روی اتوبوس دریایی هم تنها ۱۴ جلیقه نجات معیوب وجود داشت."
این معلم بازنشسته تاکید کرد: "بهتر بود که کشتی نجات نمی آمد، چون در آن صورت نهایتا تا صبح روی آب می ماندیم، ولی با آمدن آنها، کشتی ظرف دو دقیقه غرق شد".
به گزارش فارس، مهدی نوفرستی، یکی دیگر از نجات یافتگان نیز می گوید: "کشتی امداد دو ضربه از دو طرف به ما زد و بعد خواست ما را با طناب بکسل کند... آنها دماغه کشتی را گرفتند و ته آن را در گل و لای فرو بردند که پس از آن مسافران خفه شدند".
این فرهنگی خراسانی به نقل از خدمه کشتی نجات می گوید که "وی به ما گفت چون در دو ماه اخیر حقوقی دریافت نکرده، هیچ کاری نمی کند." و یکی دیگر از آن خدمه گفت "کشتی چهار میلیاردی خود را تکان نمی دهد، چون نمی خواهد آن را به گل بنشاند".
تفاوت از زمین تا آسمان است...

این دو فیلم را تماشا کنید، متوجه می شوید که مردم مسلمان ایران چه راه درازی را برای رسیدن به انسانیت، البته بدون دریافت حقوق، باید بپیمایند.
فیلم نخست
فیلم دوم
پنجشنبه ٦ بهمن ١٣٩٠

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر