شکنجه و کشتن بچه خوک ها برای نشان دادن احساسات!

قربانی کردن بز عزازیل در قرن ٢١
ذهنیتی بدوی در پس اجرای قربانی کردن بز عزازیل وجود دارد. تصوری باطل و واهی که به روزگار پیش از علم و عقلانیت باز میگردد. به حیوانات گناهانی نسبت داده میشود که هیچ ربطی به خود حیوان ندارد و با شکنجه و کشتن حیوان، چیزی که منسوب به آن شده را باصطلاح از بین میبرند.
حرکتی شرم آور و بیرحمانه که بیشتر به ذهنیت انسانهای بدوی شباهت دارد تا مردم کشوری با بیش از ٤٠٠٠ سال سابقه فرهنگ و تمدن! کشوری باصطلاح پیشرفته، متمدن و مدرن!
متاسفانه این شیوه کشتار وحشیانه که قدمتی ٣٠٠٠ - ٢٠٠٠ ساله دارد هنوز هم در کشور کره جنوبی به اجرا در میآید.
از جمله این اقدامات احمقانه و بیرحمانه، شکنجه و کشتن بچه خوک ٢ ماه ای در شهر اینچئون کره جنوبی است که در سال ٢٠٠٧ اتفاق افتاد.بدن این بچه خوک ابتدا با چاقو پاره پاره شد و سپس شکم حیوان را باز کرده و اعضای بدنش را خارج کردند.

این مراسم با حضور ١٥٠٠ نفر به عنوان اعتراض به انتقال تاسیسات نطامی آمریکا (یا شاید تنها انتقال یک دفتر) به این منطقه، با حضور شهردار شهر اینچئون و مقامات دیگر اجرا شد.
هیچ کس اقدامی برای جلوگیری از این شکنجه بیرحمانه و غیر انسانی نکرد و این شکنجه ٢٠ دقیقه بدرازا کشید.

اما این اولین باری نیست که معترضان کره ای احساسات و اعتراضات خود را با شکنجه و کشتن بچه خوک ها بیان میکنند.

حین تظاهراتی در سال ٢٠٠٦ ، گروهی از کماندوهای سابق کره جنوبی بعنوان اعتراض به ورود غیر منتظره نخست وزیر ژاپن بمنظور ادای احترام به قربانیان جنگ، با نوشتن نام "کویزومی" بر روی بچه خوکی او را در حالیکه از درد جیغ میکشید تکه پاره کردند.

بز عزازیل یا بز طلیعه: « آنکه اغلب بیگناه است و جورکش گناه، حماقت، نادانی، لاابالیگری، جنایت، خودپرستی یا درد و رنج دیگران است. آن که کفاره اعمال دیگران را می دهد. آن که در آتش دیگران می سوزد یا بلاگردان آنهاست. به طور کلی به عنوان راهی برای منحرف کردن توجه از علل واقعی. »
بزی است زنده که در آیین «روز کفاره»ی یهودیان، گناهان و خطاهای قوم را با خود به وادی بی آب و علفی می برد.

هیچ حیوانی سزاوار این نیست که با چنین درد و زجری کشته شود...