۱۳۹۰ آبان ۲, دوشنبه

رمزگشایی از پرونده محیط‌بان پس از 3سال اطلاع‌رسانی غلط سازمان محیط زیست، خبری از همشهری

حالا دردشون چی بوده که همون سه سال پیش نگفتن؟

حتما میخواستن دوستداران محیط زیست را سنگ روی یخ کنند!


همشهری: محیط زیست > تشکل‌ها - گروه محیط‌زیست- اسد افلاکی:

فردی که شهریور ماه ٨٦ در منطقه حفاظت شده دنا به‌دست یک محیط‌بان به‌قتل رسیده نه یک شکارچی متخلف بوده و نه جزو اشرار؛ او پیشینه شکار نداشته و حتی هنگام وقوع فاجعه، مسلح نبوده است.
بر اساس گزارش‌های دریافتی همشهری، مقتول (مجتبی رضایی) ٢٢ ساله که به همراه چند شکارچی وارد طبیعت شده بود، درحالی‌که دوربین عکاسی بر گردنش آویخته بود با شلیک اسعد تقی‌زاده، یکی از محیط‌بانان دنا، جان سپرده؛ این حقیقتی است که طی ٣ سال و اندی که از ماجرا می‌گذارد همواره کتمان شده، تا آنجا که بسیاری ازطرفداران محیط‌زیست، با این تصور غلط که مقتول، شکارچی متخلفی بوده که به‌سوی محیط‌بانان شلیک کرده و محیط‌بان دربند، ناگزیر وی را هدف قرار داده است، با گردهمایی، مصاحبه و صدور بیانیه، خواستار دخالت مسئولان قوه‌قضاییه در حکم صادره شده‌اند؛ موضع‌گیری‌هایی که باعث جریحه‌دارشدن احساسات خانواده مقتول شده است.
مهندس بهمن ایزدی، دبیر تشکل زیست‌محیطی کانون سبز فارس که با حضور در منطقه برای نجات محیط‌بان در بند تلاش می‌کند در این باره به همشهری گفت: بیش از ١٠ روز است که با برخی دوستان در منطقه برای حل این معضل تلاش می‌کنیم و طی این مدت توانسته‌ایم با ریش‌سفیدان و سران طوایف، به‌خصوص طایفه «باچرانی» که مرحوم مجتبی رضایی وابسته به آن است تماس بگیریم. این بزرگواران با گشاده‌رویی ما را به حضور پذیرفتند و هم‌اکنون ما همچون سایر دوستداران محیط‌زیست به لطف و همکاری بزرگان طایفه برای گره‌گشایی دل بسته‌ایم.
آنطور که این فعال محیط‌زیست می‌گوید، متأسفانه تشکل‌ها و دوستداران محیط‌زیست برمبنای یک تصور غلط جوی ایجاد کرده‌اند که نه تنها کمکی به محیط‌بان در بند نکرده که باعث جریحه‌دارشدن احساسات خانواده متوفی شده است. علاوه براین، نگاه برخی مسئولان محیط‌زیست به این ماجرا و اظهاراتی نظیر «ما از خانواده مقتول رضایت می‌گیریم» باعث رنجش مضاعف این خانواده شده است. در واقع رنجش این خانواده اطلاع رسانی غلط و وارونه جلوه دادن واقعیات است. اسماعیل رضایی (پدر مقتول) می‌گوید: مجتبی در حالی به قتل رسیده که دوربین عکاسی و فیلمبرداری را به شوق تصویربرداری از طبیعت با خود حمل می‌کرده و هیچ سلاحی با خود نداشته است، ضمن آنکه برخلاف آنچه عنوان می‌شود گلوله سینه مجتبی را شکافته است؛ اینها واقعیاتی است که نشانی از آن را در سخنان مسئولان نمی‌یابید.
ایزدی با تاکید بر اینکه تقی‌زاده خود نیز قربانی این ماجراست، زیرا اگر او آموزش لازم را دیده بود، مرتکب چنین خطایی نمی‌شد، تصریح کرد: متأسفانه عملکرد مسئولان محیط‌زیست، خانواده رضایی را بر پیگیری ماجرا در مراجع قضایی مصمم می‌سازد و این خانواده مسیری را طی می‌کنند که هر فرد دیگری برای احقاق حق خود طی می‌کند.
در عین حال، همه آنهایی که یک‌ بار با این خانواده مواجه شده‌اند با توجه به منش بزرگوارنه‌ای که در ایشان وجود دارد به عفو محیط‌بان امیدوار می‌شوند.
ما مقصریم
دکتر اسماعیل کهرم نیز که بیش از ١٠ روز است با حضور در منطقه برای گره‌گشایی از این معضل تلاش می‌کند، به همشهری گفت: برخی از رسانه‌ها متأسفانه با تمرکز روی تقی‌زاده تلاش می‌کنند به هر قیمتی وی را نجات دهند اما واقعیت ماجرا این است که دراین میان یک خانواده، جوانی را از دست داده است؛ جوانی که به قصد طبیعت‌گردی و عکسبرداری و نه به قصد شکار وارد طبیعت شده اما ناگهان به تیر جفا ، قربانی شده است. پس از وقوع این فاجعه، به جای آنکه مسئولان محیط‌زیست با اطلاع‌رسانی درست و توسل به بزرگان طایفه، از خانواده مقتول دلجویی کنند با برخی اظهارات و موضعگیری‌ها موجب رنجش این خانواده داغدارشده‌اند.
این استاد دانشگاه افزود: آنچه در حمایت از تقی‌زاده در اغلب رسانه‌ها منعکس شده به‌گونه‌ای است که انگارخانواده مقتول جز به قصاص به چیز دیگری رضایت نمی‌دهند؛ درحالی‌که تلاش این خانواده سوگمند برای خونخواهی نیست. پدر مقتول، فرهنگی بازنشسته مومنی است که برای تسلای خاطر همسرش او را روانه کربلا کرده است. آیا اطلاق صفت خونخواهی به چنین خانواده‌ای جفا نیست؟ این خانواده دردفاع از معصومیت فرزندشان که به ناحق او را شکارکش و اشرار مسلح قلمداد کرده‌اند با نجابت و بردباری مسئله را از طریق مراجع قضایی پیگیری کرده‌اند و در واقع با این پیگیری‌ها از حقانیت فرزندشان دفاع کرده‌اند. آنها خواسته‌اند بگویند فرزندشان نه جزو اراذل و اوباش بوده و نه شکارچی متخلف، بلکه جوانی عاشق طبیعت بوده که فقط برای عکاسی پا به طبیعت گذاشته است.
کهرم تاکید کرد: متأسفانه این خطای ما و خطای رسانه‌ها بود که بی‌آنکه از واقعیت ماجرا باخبر باشیم یکطرفه به موضوع پرداخته‌ایم. اکنون طبق قوانین شرع و عرف حق با خانواده رضایی است اما امیدواریم این خانواده که جفای بزرگی در حقشان روا شده با کرامت و بزرگواری محیط‌بانی را که به‌دلیل سهل‌انگاری مسئولان در آموزش، مرتکب این فاجعه تلخ شده و ندامت همه وجودش را فرا گرفته است ببخشند و به او حیات دوباره بدهند.
گروه محیط‌زیست همشهری هم ضمن همدردی با خانواده محترم مقتول، درنهایت تواضع از آنها می‌خواهد محیط‌بانی را که خود قربانی ضعف آموزش‌شده، ببخشایند؛ این درخواست هزاران هزار طبیعت‌دوستی است که خود را در اندوه این خانواده شریک می‌دانند.

امیدوارم پس فردا یک رمزگشایی دیگه نکنن. تا اصل ماجرا و واقعیت بر ملا بشه، حالا حالا ها سر کارمون میزارن...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر