نوایی از صدای بی صدایان!!!
چند روز پیش، یک دامپزشک بی خبر از ادب دوستداران حیوانات، شیوه ای عجیب در فیسبوک خود بکار برد تا حیوان دوستان ایرانی را که بیشترشان کاری جز قربون صدقه رفتن های خشک و خالی و پخش عکسهای اینترنتی ندارند را یک تکانی بدهد!!!
متن این پیام چنین بود: این آقا پسر کوچولوی زیبا (٣ ماهه) بیشتر از یک ماه است که در کلینیک مانده و زمان طلایی برای این کوچولو داره تمام میشه از افرادی که تصمیم نگهداری از گربه به عنوان حیوان خانگی دارند تقاضا دارم سریعتر تصمیم گرفته و این کوچولو را انتخاب کنند تا قبل از اینکه زمان خود را از دست بدهد.
در این میونه هم خواهران زینب و جوجه بسیجی های فضای مجازی طبق معمول بیکار ننشستند و این بار نه با فریاد وااسلاما بلکه زیر عبای حیوان دوستان دو آتشه!!! و کاسه ی داغتر از آش!!! شروع به تفرقه افکنی و ایجاد فضای روانی در میان حیوان دوستان کردند و آتش بیار معرکه شدند!!!
متاسفانه دوستداران حیوانات هم که اصولا تحمل دیدن روی یکدیگر را ندارند و هر کدام یک ساز می زنند و هر کس و گروهی، تنها خود را حامی حیوانات می داند و بس، دست در دست جوجه بسیجی ها از هیچ توهین و ناسزا، تمسخر و تحقیری به یکدیگر کوتاهی نکردند و با هم در بکار بردن کلمات تند و زننده به رقابت پرداختند!!!
البته برخی فیسبوک ها اینقدر بخش نظراتشون از اظهار نظر های مودبانه حیوان دوستان به گند کشیده شده بود که اصلا کل صفحه را حذف کردند!!!
و فقط مونده فیسبوک خود دامپزشک که البته این فیسبوک هم بسیاری از نظرات "مودبانه" را حذف کرده و دیده بان حقوق حیوانات !
دوست داشتم بدونم در میان تمام این کسانی که در فیسبوک های مختلف و دیگر سایت هایی که این دامپزشک را برای این عملش به ناسزا کشیدند، هر کدام بجز فحش و ناسزا و توهین و صد البته قربون صدقه رفتن و دلسوزی های بی خود، تا بحال چه کمکی ( مالی یا کار داوطلبانه) به پناهگاه های ایران که می تواند در مواقع ضروری به داد این حیوانات برسند کرده اند؟
به چند سگ و گربه خیابانی غذا می دهند؟
تا بحال چند سگ، گربه، پرنده و یا حیوان آسیب دیده ای را نزد دامپزشک برده اند و هزینه ی درمان آنها را پرداخت کرده اند؟
از چند سگ و یا گربه بیمار برای تا پیدا شدن سرپرست و خانه، نگهداری می کنند؟
تا چه حد در آموزش دوستان و افراد فامیل خود تلاش کرده اند؟ زیرا اگر به فیسبوک ها و سایت های واگذاری حیوانات یک نگاهی بیندازید، پر است از اینگونه شعارها: من می خوامش ولی مامانم نمی زاره!!!
و سخنان گوشه دار و سرکوفت آمیز و حال بهم زن ایرانیان خارج نشین که با واژه های "زیبای فارسی؟!!!" در پاسخ واگذاری بچه گربه های دیگر در فیسبوک همان دامپزشک چنین نوشته اند: "اینم کسی "اداپت" نکنه..پخ پخ؟؟؟؟"
و همینطور فرموده اند: "اگر اونجا بودم "خودم شخصا همه" اون طفلکیهارو نجات میدادم از اون کشتارگاه"
سخن کوتاه اگر دوستداران حیوانات در ایران کمی دست از حرف های بیهوده، دشمنانه و عکس جمع کردن برمی داشتند و بجای آن کمی سر کیسه را شل می کردند، در آگاه سازی مردم به ویژه افراد فامیل و دوستان شان می کوشیدند و هر کدام از سایت های واگذاری حیوانات، سرپرستی یک یا دو سگ یا گربه را قبول می کردند، نیازی به این شیوه هایی که این دامپزشک بکار برد نبود...
این تصویری است از تعداد امضا کنندگان ایرانی اعلامیه جهانی رفاه حیوانات در دوسال پیش
در حالیکه فیسبوک دوستداران حیوانات به تنهایی بیش از ٤٦,٠٠٠ نفر "لایکی" دارد که مدام در حال قربون صدقه رفتن حیوانات هستند!!!
امضا کنید: اعلامیه جهانی رفاه حیوانات / حیوانات برای من مهم هستند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر