چقدر باید اسیر و بدبخت و ذلیل باشی و عادت کرده باشی به بردگی که پس از ۴۵ سال اسارت در حکومت زور و جنایت به این بگی آزادی و با این شوق و ذوق بری بازی یه سری لاتِ خودفروش پولپرست رو تماشا کنی!
بیچارههای احمق آلتِدست، روزهای انقلاب اگه از خونهتون بیرون اومده بودید الان در کنار همسران و برادران و دوستانتان میتونستید با پوشش اختیاری به تماشای هر مسابقهای که دوست داشتید برید.
اگه آزادی اینه، اگه این اون آزادیای هست که میخواستید، لیاقتتان همین آخوندهای دزد و جنایتکار هستند!
جمهوری اسلامی زرنگ نیست! بجای این که هر روز یه قانون حجاب و عفاف بزاره و کلی خرج کلینیک حجاب بکنه، بهتره بگه اگه دخترای خوبی باشید، ماهی یه بار بهتون اجازه میدیم برای تماشای فوتبال برید ورزشگاه! اونوقت همه قند تو دلشون آب میشه و روسری که هیچ چادر هم سرشون میکنن!
خوشبختانه پس از گذشت ۴۵سال از پیروزی انقلاب، از تمامی مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، زنان ایران، به حق ماهی یکبار حضور در ورزشگاه البته بدون حضور مردان تماشاچی دست یافتند!!!
اینهم نظر یه سطلی سپاهی:
ترس از شعار دادن باعث شد که استادیوم رو زنانه کنن!!!
نمیترسیدن زنان هم شعار کوبندهی عنییه کریمی سر دهند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر