۱۴۰۴ مهر ۸, سه‌شنبه

ما ز یاران چشم یاری داشتیم...

آری، آری، زندگی زیباست.
زندگی آتش گهی دیرنده پابرجاست.
گر بیفروزیش، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست.
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست.

سیاوش کسرایی (آرش کمانگیر)

و او هرگز در برابر ظلم سکوت نکرد.
ما، اگر هنوز با وجدانیم، باید صدای این فریاد خاموش باشیم.
بعضی چیزها هستند که هرگز نباید تحمل کنید؛ بی‌عدالتی، ظلم، خواری و تحقیر.
 آخرین سنگر یک زندانی، اعتصاب غذاست!
او را در این نبرد تنها نگذاریم...
زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی ملکی نگران جان حسین است و از همه می‌خواهد صدای پسرش باشند. 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر