۱۴۰۲ مرداد ۲۷, جمعه

بزودی سراغ من هم می‌آیند

بخش نخست
 اول سراغ سینماها آمدند
سکوت کردم چون زودباور و کور بودم
فصل دوم - آخوندها و مسلمانان انقلابی به آتش زدن سینماها عادت دیرینه دارند
روزنامه اطلاعات ۱۴، ۲۳ و ۲۶ فروردین ۱۳۴۸
در فاصله سالهای ۱۳۵۵-۱۳۴۸ بیش از ۱۵ سینما در تهران و شهرهای دیگر به آتش کشیده شده بود.
انفجار و تخریب کامل سینمای قم در سال ۱۳۵۴ که عده‌ای آن‌را به دستور احمد خمینی می‌دانند (گفت‌وگو با حسن لاهوتی، روزنامه کیهان، ‌۲۲ آذر ۱۳۵۸) و عده‌ای نیز آن را به علی اندرزگو، از یاران خمینی نسبت می‌دهند، (گروه مجلات همشهری، ۱۳ بهمن ۱۳۸۹) یکی از روشن‌ترین نمونه‌های دخالت نهادهای مذهبی در تخریب مراکز فرهنگی است.
 حسن لاهوتی اشکوری: در زمان طاغوت سینمای قم بدستور سید احمد خمینی مفجر شد.
حسن لاهوتی اشکوری جزو انگشت‌شمار روحانیانی بود که زمان شاه، در زندان بشدت شکنجه شده بود. خمینی می‌گفت: «این آقا (حسن لاهوتی) که نور چشم من است و سابقه دارم با ایشان سالهای طولانی، و این‌قدر رنج دیده است از این رژیم فاسد که الآن کسی به من گفت ایشان باز آثار آن شکنجه‌ها در بدنش هست، و مقاومت کرده، این آقا را قدرش را بدانید، این یک آدم معمولی نیست، یک آدم زاید بر معمول است.»
در آبان ۱۳۶۰، پسرش، وحید لاهوتی را بازداشت کردند و دو روز بعد حسن لاهوتی اشکوری به دستور لاجوردی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. چند روز بعد، خبر مرگ حسن لاهوتی بر اثر سکته و خبر خودکشی وحید لاهوتی اعلام شد. هر دو را در زندان کشته بودند.  خانوادهٔ لاهوتی در مصاحبه با هفته‌نامهٔ شهروند امروز (شماره ۷۰) اعلام کردند که بنا به گزارش پزشکی قانونی در معده وی اثر سم استریکنین وجود داشت و وی به مرگ طبیعی نمرده بود.
تکبعلی‌زاده برای «انقلابی» قلمداد کردن «آتش زدن سینما» به دادگاه گفت: «آتش زدن سینما در همه ایران اتفاق می‌افتاد.»
آخوند موسوی تبریزی، رییس دادگاه ویژه در برابر این صحبت تکبعلی‌زاده گفت: «این کار آتش زدن سینما در زمان پخش فیلم و با تماشاچی هیچ‌کجای ایران اتفاق نیفتاده. خوب! درب سینمای بسته را آتش زده‌اند. در سینمای بسته در قم بمب گذاشتند و منفجر کردند، طوری ساعتش را دقیق گذاشتند که حتی یک نفر، حتی سرایدار سینما، او هم طوریش نشه. حتی در ساعتی باشه که برق شهر خاموش می‌شه، مردم از خاموشی برق شهر هم ناراحت نباشند. دیوار سینمای بسته را آتش زدند،‌ تابلوی سینما را آتش زدند.»

تکبعلی‌زاده در پاسخ گفت: «من هیچ کدام از این آتش‌سوزی‌ها را شاهدش نبودم که ببینم کجاش را آتش می‌زنند و کجاش را آتش نمی‌زنند. این‌که می گم عین حقیقت است. من هیچ فکری درباره‌اش نکرده بودم.

اشاره تکبعلی‌زاده به حداقل ۲۹ آتش‌سوزی سینماها پیش از سینما رکس آبادان است که یا گروه‌های مذهبی مسوولیت آن را مستقیم پذیرفته بودند یا در برابر این ادعا که این اقدامات توسط آن‌ها برنامه‌ریزی و اجرا شده، سکوت کرده بودند.

روزنامه‌ کیهان در ۱۴ فروردین ۱۳۵۷ خبر جلوگیری از یک آتش‌سوزی در سینمایی در ایلام را گزارش دادند که در صورت وقوع، می‌توانست اولین آتش‌سوزی سینما با تماشاچیان پیش از سینما رکس محسوب شود.
۲۹ خرداد ۱۳۵۷، انقلابیون مسلمان سینما کسری را در حالیکه تعداد زیادی تماشاچی سرگرم تماشای فیلم بودند، به آتش کشیدند. دو تماشاچی زنده زنده در میان شعله‌های آتش سوختند. 
یک شب پیش از آتش زدن سینما رکس آبادان، سینما آریای مشهد را آتش زدند و سه نفر درمیان شعله‌ها سوختند. افرادی که در سینما آریا کشته شدند، کارگرانی بودند که شب را در سینما خوابیده بودند. 
گروه توحیدی صف به رهبری محمد بروجردی در آستانه ماه رمضان مصادف با مرداد و شهريور ۱۳۵۷ در اطلاعيه ای اعلام كرد:« در اين ماه مبارك كه ماه جهاد اكبر است تا خود را آماده كنيم برای جهاد اصغر، بايد هشیاری خود را حفظ كنيم و نيروهای خود را سازماندهی كنيم و از حركت های پراكنده به شدت دوری كنيم و به اعتصابات و تظاهرات خشن دست بزنيم و هرجا با مراكز و اماکنی روبرو شديم كه حرمت اين ماه را نگاه نداشتند، با شدت عمل با آنها مبارزه كنيم
 محمد بروجردی: هدف وسیله را توجیه نمی‌کند!حواستان باشد خلاف قانون و اسلام کاری نشود!!!
 بمب‌گذاری در رستوران سنتی خوانسالار تهران، انفجار موتورخانه کاخ جوانان و انهدام بزرگترین دکل برقی که بخش عظیمی از برق تهران را تأمین می‌کرد، انفجار و اشتعال کارخانه کیان تایر و تخریب مشروب‌فروشی‌ها، از جمله این عملیات بود.
در این انفجار، یک تن کشته و ۴۵ نفر زخمی شدند. ده تن از زخمی‌ها آمریکایی بودند. انفجار توسط بمب بوسیله عباسعلی احمدی عضو گروه توحیدی صف رخ داد که بعداً در بیمارستان به درک واصل شد.
تنها در روز ۱۸ شهریور ۱۳۵۷، مسلمانان انقلابی ۱۰۰ نقطه در تهران را به آتش کشیدند.
در آن روزها که در تهران و بسیاری دیگر از شهرهای کشور، آخوندها و انقلابیون مسلمان، سینماها، مراکز تفریحی و کلوب‌های شبانه، رستوران‌ها و کافه‌ها، مشروب‌فروشی و آبجوفروشی، هتل‌ها و بانک‌ها، موسسه‌های دولتی و کارخانه‌ها، خودرو و خانه‌ها و حتا «خود مردم» را به آتش می‌کشیدند. 
خمینی نه‌تنها هیچکدام از این آتش‌سوزی‌ها را محکوم نکرد بلکه گفت سینمای شاه مرکز فحشا و تربیت کننده‌ی ‎‏آدمکهایی است از خود بیخبر و از وضع بی سامان کشور بیخبرتر و چنین مراکز را ملت‏‎ ‎‏مسلمان، مخالف با مصالح کشور می داند و بدون آنکه از طرف روحانیون امری بشود،‏‎ ‎‏آنها را خراب کردنی می دانند. 
سال ۱۳۵۶
روز ۱۵ آبان سینما بلوار تهران را به آتش کشیدند
روز ۱۹ آبان سینما نیاگارای تهران را به آتش کشیدند 
روز ۲۱ آبان آپارتخانۀ سینما مسعود تهران به آتش کشیده شد 
روز ۸ اسفند سینما آزیتای خرم آباد به آتش کشیده شد 
روز ۷ اردی‌بهشت سینما فانوس بوشهر را به آتش کشیدند
سال ۱۳۵۷
در روز دوم فروردین سینما استیل تهران را به آتش کشیدند
در روز ۲۹ خرداد سینما کسری تهران را به آتش کشیدند
در روز ۲۲ تیر سینما شهاب تهران را به آتش کشیدند
سینما آریانا و کاپری شیراز را به آتش کشیدند
مهرماه ۱۳۵۷ سینما شهرفرنگ بابل را به آتش کشیدند
در سال ۵۷ روی‌هم‌رفته چهار سینما در بابل به آتش کشیده شد
روز ۹ مهر سینما دروازه طلایی در شهر ری را به آتش کشیدند
در آبان‌ماه ۱۳۵۷ سینماهای رادیوسیتی و سایونای تهران به آتش کشیده شد
سینمای الیگودرز را به آتش کشیدند
دوم آبان ۱۳۵۷ سینما کاپری گرگان به آتش کشیده شد
در روز ۱۴ آبان ۱۳۵۷ سینما کاپری تهران به آتش کشیده شد
آذر ۱۳۵۷ سینما نپتون قایمشهر به آتش کشیده شد
سینما دیاموند و سینما امپایر به آتش کشیده شدند
سینما شهناز به آتش کشیده شد
آذر ۱۳۵۷ سینما مولن روژ گرگان را به آتش کشیدند
آذر ۱۳۵۷ سینما کاپری تنکابن را به آتش کشیدند
روز ۹ دی ۱۳۵۷ سینما شهر فرنگ مشهد به آتش کشیده شد
در بهمن ۵۷ دو سینما هما و لوکس همدان را به آتش کشیدند
در سال ۵۷ روی‌هم‌رفته ۴ سینما را در همدان به آتش کشیدند
سینما شهر نمایش بندرعباس را به آتش کشیدند
در اصفهان سینماهای مایاک، چهارباغ، سپاهان، مولن روژ، همایون، نقش جهان، شهر فرنگ، مهر و مهتاب طعمه حریق شدند.
در خرم‌آباد تمام سالن‌های سینما یعنی شهناز، آزیتا، رنگین کمان و آریا به آتش کشیده شدند.
در اردبیل سینماهای ایرن، نوین و پارس در جریان تظاهرات در آتش سوختند.
آخوندها و مسلمانان انقلابی تنها در مردادماه ۱۳۵۷
سینما نپتون تهران را به آتش کشیدند
سینما تخت جمشید تهران که بعدها عصر جدید نام گرفت را به آتش کشیدند 
سینما نپتون قایمشهر به آتش کشیده شد
در روز ۱۴ مرداد ۱۳۵۷ سینما شهر فرنگ اصفهان را به آتش کشیدند
روز ۱۴ مرداد سینما آتلانتیک تهران و کاباره باکارا را به آتش کشیدند
روز ۱۵ مرداد سینما سیلوانا به آتش کشیده شد
روز ۱۵ مرداد سینما آسیای کرمانشاه را به آتش کشیدند
روز ۲۱ مرداد سینما مهتاب و سینما متروپل کرمانشاه بر اثر وقوع انفجار به آتش کشیده شدند. مغازه‌های طبقۀ بالا و پایین سینما متروپل نیز در پی انفجار در آتش سوختند
روز ۲۸ مرداد سینما آریای مشهد را آتش زدند و سه نفر درمیان شعله‌ها سوختند. افرادی که در سینما آریا کشته شدند، کارگرانی بودند که شب را در سینما خوابیده بودند 
روز ۲۸ مرداد سینما رکس آبادان را به آتش کشیدند
در ‎‌‎روز ۲۸ مرداد سینما گلدیس همزمان با آتش‌سوزی‌ سینما رکس آبادان به آتش کشیده شد
روز ۲۹ مرداد سینما پارامونت شیراز به آتش کشیده شد
در روز ۲۹ مرداد سینما کریستال ارومیه به آتش کشیده شد
در این میان٬ تنها فاجعه سینما رکس آبادان بود که چون عمدا یا سهوا٬ بیش از ۶۰۰ نفر به فجیع‌ترین شکلی کشته شدند٬ کار شاه بود؟!!!
کمیته تنظیم اعتصابات: اتوبوس ها را آتش نزنید! البته در مورد آتش نزدن سینماها، رستوران‌ها، مشروب‌فروشی و... اطلاعیه‌ای صادر نشد!
قلعه خاموشان در آتش سوخت
در حدود ساعت ۶ بعدازظهر چند تن از جوانان به در «قلعه» حمله کردند و بعد جمعیت به تبعیت از آن‌ها به خیابان‌های داخل «قلعه» ریختند. در این هنگام با وسایلی که از قبل تهیه شده بود خانه‌ها و مغازه‌های داخل «قلعه» به آتش کشیده شد.
تعدادی از روسپیان در این وقایع مجروح و ۲ تا ۳ نفر کشته شدند. آتش‌سوزی ساعت‌ها در این «محله غم» ادامه داشت و هیچ‌کس، هیچ دستگاهی در فکر خاموش کردن آتش نبود...

ماموران آتش‌نشانی پیرو اطلاعیه قبلی خود که اعلام کرده بودند از خاموش کردن آتش‌هایی که «مردم» نخواهند خودداری خواهند کرد اقدامی برای خاموش کردن این آتش‌ها صورت ندادند.
مسلمانان انقلابی  پس از آتش زدن شهرنو و زنده زنده سوزاندن روسپیان، جنازه آنها را بدوش کشیدند و شعار دادند: «این سند جنایت پهلوی ست!»
آخوند طالقانی ریاکار هم مزورانه جنایات مسلمانان انقلابی را گردن ساواک انداخت. 
سرانجام سینماها را به بهانه حفظ جان مردم تعطیل کردند
هنوز جمهوری اسلامی تشکیل نشده بود که مقامات و مسوولان دولتی شاه به پیشواز آن رفتند و در جهت اجرای مقررات شریعت اسلامی، کازینوها را نیز تعطیل کردند!
در نهایت هم جهت پیشرفت دین مبین اسلام، بنیاد مستضعفان سرمایه و مال مردم را بالا کشید و کلیه سینماهای کشور را مصادره کرد...
از کتاب «فریادی از اعماق دل» نوشته ویلیام سیرز نویسنده آمریکایی (بهایی):
تا کنون کسی به فکر این نیفتاده بود املاک و اموال خود را با تصرف و مصادره اموال دیگران توسعه دهد. اما در ایران؟!
برخی منابع:
وبسایت مشروطه- روزنامه های کیهان و اطلاعات
بریده‌های روزنامه کیهان از وبسایت الف ‌ب ژورنالیست
آرشیو روزنامه های قدیمی- وبلاگ بنیاد عبدالرحمن برومند
آرشیو اسناد اپوزیسیون ایران
مصطفی آبکاشک جغتای- مسببین واقعی فاجعه سینما رکس آبادان چه کسانی هستند؟
محمد صفوی- بازخوانی گزارش روزانه‌ی اعتصاب در پالایشگاه نفت آبادان –۱۳۵۷
مجید احمدیان- فاجعه سینما رکس آبادان آتش انقلاب اسلامی
 وبسایت رسمی محمد نوری‌زاد- شیخ علی تهرانی – ترور- دختران موسوی
محمد صفوی - برای ۳۵مین سالگرد فاجعه هولناک آتش‌سوزی سینما رکس آبادان
بنیاد عبدالرحمن برومند- حسین تکبعلی‌زاده: یک سرگذشت
هفته نامه انقلاب اسلامی در هجرت- مسببین واقعی فاجعه سینما رکس آبادان چه کسانی هستند؟ در ده بخش
کیهان لندن- در جستجوی جنایتکار مخوف گمنام
رادیو زمانه- ایرج مصداقی: موسوی تبریزی٬ داستان فراموش شده یک حاکم شرع
فاجعه سینما رکس از زبان سرهنگ اردشیر بیات رییس پلیس وقت آبادان
برنامه صفحه آخر ویژه آتش سوزی سینما رکس- گفتگوی مهدی فلاحتی با اردشیر بیات
مهدی فلاحتی- جنایتکارانِ فاجعه سینمارکس آبادان را بهتر بشناسیم
کیهان لندن - گفتگو با علی سجادی درباره آتش سوزی سینما رکس، آغاز وحشت بزرگ چهل ساله
رادیو فردا- آتش‌سوزی سينما ركس آبادان در سيزده بخش
تاریخ شفاهی- فیلم‌های دادگاه سینما رکس در ۴۹ قسمت
رادیو زمانه- گفت‌و‌گو با پیمان ماندگار
ایران‌وایر- تهدید و ضبط موبایل‌های تجمع‌کنندگان یادبود سینما رکس توسط نهادهای امنیتی
مجله جدید آنلاین- سالشمار بازشدن و بسته شدن سینماها در ایران 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر