این لقب جدید Lynea Lattanzio بنیانگزار خانه گربه ها در Kings، کالیفرنیا است.
پناهگاهی برای گربه ها، بدون قفس و بدون کشتار. قدم هر گربه ی کوچک و بزرگی در این خانه خوش است! گربه ها در این پناهگاه میمانند تا زمانی که کسی برای نگهداری از آنها پیدا شود اگر هم کسی پیدا نشد همانجا میمانند تا زمانی که مرگشان فرا رسد...
ماجرا از آنجا آغاز شد که Lynea Lattanzio پس از جریان طلاقی دشوار و طاقت فرسا تصمیم میگیرد به محلی آرام در کنار رودخانه اسباب کشی کند. بدین منظور زمینی حدود ٦ هکتار خرید. اغلب با خود فکر میکرد تک و تنها، بدون بچه در این خانه و زمین بزرگ چه میکنم؟
تا اینکه ٩ سال بعد پدرش از او خواست بجای دو گربه اش از نژاد مانسک که بتازگی در گذشته بودند، دو گربه مشابه پیدا کند. Lynea به درخواست پدرش به یکی از پناهگاه های گربه ها رفت و با ١٥ بچه گربه که بحال خود رها شده بودند و هیچ کدام هم از نژاد مانسک نبودند به خانه بازگشت! در پایان سال او ٩٦ گربه دیگر را نیز نجات داد و صاحب خانه کرد. Lynea راه خود را در زندگی پیدا کرده بود...
بسیار پیش میآید که مردم بجای تماس با پناهگاه، بچه گربه ای را درون جعبه ای میگذارند و دم در پناهگاه رها می سازند. هر چند اگر آنها را با هموطنان خودمان که گربه مادر و بچه هایش را درون گونی میکنند و سر آنرا هم محکم میبندند و از پنجره ماشین شان محکم در جاده و بیابان پرتاب میکنند، مقایسه کنیم، آنها فرشته هستند!!!
پس از آن Lynea از بازنشستگی بیرون آمد و با کار کردن در مطب یک دامپزشک محلی، تبدیل شد به یک تکنسین جراحی دامپزشکی. این تجربه کمک می کرد تا با افزایش دانش پزشکی خود در پرداخت هزینه های درمان گربه ها که مدام در حال افزایش بودند و تعداد آنها به ١٥٠ رسیده بود، صرفه جویی کند.
او مرسدس بنز و حلقه ازدواج الماس نشانش را که دیگر نیازی به آن نداشت را با شادی و غرور فروخت تا پول آنرا صرف ساختن پناهگاه کند.
پس از چند سال موفق به کسب جواز و عنوان شرکت غیرانتفاعی برای پناهگاهش شد. طولی نکشید که سیل کمکهای مالی مردمی و داوطلبان، به خانه گربه های Lynea سرازیر شد.
گربه های نجات داده شده آماده ی انتقال به پناهگاه در حال حاضر ١٩ سال از تاسیس آن میگذرد و در طی این دو دهه بیش از ١٨,٠٠٠ گربه و ٥,٠٠٠ سگ در آنجا زندگی کرده اند که اغلب از این طریق به خانواده ها سپرده شدند تا سرپرستی آنها را بعهده بگیرند. بیش از ٤٠,٠٠٠ حیوان بمنظور جلوگیری از ازدیاد جمعیت عقیم شدند. در حال حاضر حدود ٧٠٠ گربه، ١٥ سگ و چند بز در آنجا زندگی میکنند. از بز ها بعنوان چمن زن استفاده میشود! در این خانه هیچ قفسی در کار نیست و هیچ گربه ای کشته نمیشود مگر بخاطر رهایی از درد و رنج، آنهم از طریق مرگ ترحم آمیز.در وحله اول هدف این است تا برای گربه ها خانه ای پیدا شود و در غیر این صورت در پناهگاه میمانند تازمانی که مرگشان فرا رسد.
در دوران کودکی Lynea Lattanzio از مادرش درخواست نگهداری از یک گربه را کرده بود که با مخالفت مادرش روبرو شد و امروز صدها گربه ها از در و دیوار و سر و کولش بالا میروند!!!
در سال ٢٠٠٤ یک فرد نیکوکار در وصیت نامه اش قید کرده بود تا پس از مرگش مبلغ قابل توجهی به خانه گربه ها اهدا شود که با پول آن ٦ هکتار زمین همسایه خریداری شد و پیرامون زمین که اکنون ١٢ هکتار است نرده کشی شد.
از طرف دولت هیچگونه کمکی به آنها نمیشود ولی از سراسر جهان، از دانمارک تا استرالیا به این مرکز کمکهای مالی میشود و این کمک ها باعث شد تا Lynea بتواند پناهگاه را گسترش دهد و مکانهای جداگانه مختلف از جمله محل نگهداری گربه های سالخورده و گربه های مبتلا به بیماری ایدز را ایجاد کند.این گربه های بیمار هیچگونه نگرانی ندارند که بخاطر بیماریشان کشته شوند و در آرامش و آسودگی خاطر در آنجا زندگی میکنند.
یاد مردم زودباور و بعضی دامپزشکان نادان و بیسواد ایران خودمان میافتم که گربه ها را به جرم خیالی عامل نازایی و بیماری های عجیب و غریب از جمله مشمشه و موی گربه و نمیدونم چی چی میکشند!
این خانم Lynea هم از قرار معلوم ١٠٠ تا جون داره که با وجود تماس با هزاران سگ و گربه از من و شما سالم تره!!! مطمئن هستم اگر ایرانیان هم اجازه ایجاد چنین پناهگاه هایی را داشتند، خوبان بسیاری پیدا میشدند تا مانند Lynea و داوطلبانی که به او کمک میکنند در این راه اقدامی کنند...
ولی متاسفانه فعلا که رنگ سبز و داشتن سگ و گربه، آب بازی جوانان و شیشه پاک کنی با هدف کمک به کودکان کار و خیابانی، شنا در ماه رمضان و رقص کودکان، کلماتی مانند: در آغوش کشیدن خسرو و شیرین در شعر های ٩٠٠ سال پیش و مجسمه های اسب در میدان ها و غیره و غیره، همه و همه غیر اسلامی هستند و ممنوع!!!
چه رسد به دادن جواز برای ساختن پناهگاه گربه ها!
پناهگاهی برای گربه ها، بدون قفس و بدون کشتار. قدم هر گربه ی کوچک و بزرگی در این خانه خوش است! گربه ها در این پناهگاه میمانند تا زمانی که کسی برای نگهداری از آنها پیدا شود اگر هم کسی پیدا نشد همانجا میمانند تا زمانی که مرگشان فرا رسد...
ماجرا از آنجا آغاز شد که Lynea Lattanzio پس از جریان طلاقی دشوار و طاقت فرسا تصمیم میگیرد به محلی آرام در کنار رودخانه اسباب کشی کند. بدین منظور زمینی حدود ٦ هکتار خرید. اغلب با خود فکر میکرد تک و تنها، بدون بچه در این خانه و زمین بزرگ چه میکنم؟ تا اینکه ٩ سال بعد پدرش از او خواست بجای دو گربه اش از نژاد مانسک که بتازگی در گذشته بودند، دو گربه مشابه پیدا کند. Lynea به درخواست پدرش به یکی از پناهگاه های گربه ها رفت و با ١٥ بچه گربه که بحال خود رها شده بودند و هیچ کدام هم از نژاد مانسک نبودند به خانه بازگشت! در پایان سال او ٩٦ گربه دیگر را نیز نجات داد و صاحب خانه کرد. Lynea راه خود را در زندگی پیدا کرده بود...
بسیار پیش میآید که مردم بجای تماس با پناهگاه، بچه گربه ای را درون جعبه ای میگذارند و دم در پناهگاه رها می سازند. هر چند اگر آنها را با هموطنان خودمان که گربه مادر و بچه هایش را درون گونی میکنند و سر آنرا هم محکم میبندند و از پنجره ماشین شان محکم در جاده و بیابان پرتاب میکنند، مقایسه کنیم، آنها فرشته هستند!!!پس از آن Lynea از بازنشستگی بیرون آمد و با کار کردن در مطب یک دامپزشک محلی، تبدیل شد به یک تکنسین جراحی دامپزشکی. این تجربه کمک می کرد تا با افزایش دانش پزشکی خود در پرداخت هزینه های درمان گربه ها که مدام در حال افزایش بودند و تعداد آنها به ١٥٠ رسیده بود، صرفه جویی کند.
او مرسدس بنز و حلقه ازدواج الماس نشانش را که دیگر نیازی به آن نداشت را با شادی و غرور فروخت تا پول آنرا صرف ساختن پناهگاه کند.
پس از چند سال موفق به کسب جواز و عنوان شرکت غیرانتفاعی برای پناهگاهش شد. طولی نکشید که سیل کمکهای مالی مردمی و داوطلبان، به خانه گربه های Lynea سرازیر شد.
گربه های نجات داده شده آماده ی انتقال به پناهگاه در حال حاضر ١٩ سال از تاسیس آن میگذرد و در طی این دو دهه بیش از ١٨,٠٠٠ گربه و ٥,٠٠٠ سگ در آنجا زندگی کرده اند که اغلب از این طریق به خانواده ها سپرده شدند تا سرپرستی آنها را بعهده بگیرند. بیش از ٤٠,٠٠٠ حیوان بمنظور جلوگیری از ازدیاد جمعیت عقیم شدند. در حال حاضر حدود ٧٠٠ گربه، ١٥ سگ و چند بز در آنجا زندگی میکنند. از بز ها بعنوان چمن زن استفاده میشود! در این خانه هیچ قفسی در کار نیست و هیچ گربه ای کشته نمیشود مگر بخاطر رهایی از درد و رنج، آنهم از طریق مرگ ترحم آمیز.در وحله اول هدف این است تا برای گربه ها خانه ای پیدا شود و در غیر این صورت در پناهگاه میمانند تازمانی که مرگشان فرا رسد. در دوران کودکی Lynea Lattanzio از مادرش درخواست نگهداری از یک گربه را کرده بود که با مخالفت مادرش روبرو شد و امروز صدها گربه ها از در و دیوار و سر و کولش بالا میروند!!!
در سال ٢٠٠٤ یک فرد نیکوکار در وصیت نامه اش قید کرده بود تا پس از مرگش مبلغ قابل توجهی به خانه گربه ها اهدا شود که با پول آن ٦ هکتار زمین همسایه خریداری شد و پیرامون زمین که اکنون ١٢ هکتار است نرده کشی شد. از طرف دولت هیچگونه کمکی به آنها نمیشود ولی از سراسر جهان، از دانمارک تا استرالیا به این مرکز کمکهای مالی میشود و این کمک ها باعث شد تا Lynea بتواند پناهگاه را گسترش دهد و مکانهای جداگانه مختلف از جمله محل نگهداری گربه های سالخورده و گربه های مبتلا به بیماری ایدز را ایجاد کند.این گربه های بیمار هیچگونه نگرانی ندارند که بخاطر بیماریشان کشته شوند و در آرامش و آسودگی خاطر در آنجا زندگی میکنند.
یاد مردم زودباور و بعضی دامپزشکان نادان و بیسواد ایران خودمان میافتم که گربه ها را به جرم خیالی عامل نازایی و بیماری های عجیب و غریب از جمله مشمشه و موی گربه و نمیدونم چی چی میکشند! این خانم Lynea هم از قرار معلوم ١٠٠ تا جون داره که با وجود تماس با هزاران سگ و گربه از من و شما سالم تره!!! مطمئن هستم اگر ایرانیان هم اجازه ایجاد چنین پناهگاه هایی را داشتند، خوبان بسیاری پیدا میشدند تا مانند Lynea و داوطلبانی که به او کمک میکنند در این راه اقدامی کنند...
ولی متاسفانه فعلا که رنگ سبز و داشتن سگ و گربه، آب بازی جوانان و شیشه پاک کنی با هدف کمک به کودکان کار و خیابانی، شنا در ماه رمضان و رقص کودکان، کلماتی مانند: در آغوش کشیدن خسرو و شیرین در شعر های ٩٠٠ سال پیش و مجسمه های اسب در میدان ها و غیره و غیره، همه و همه غیر اسلامی هستند و ممنوع!!!
چه رسد به دادن جواز برای ساختن پناهگاه گربه ها!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر