گفتوگوی روزنامه "گیلان امروز" با آزاده محجوب، موسس شفاخانه «آناهیتا» برای درمان حیوانات آسیبدیده در رشت
نینا وباب(خبرنگار سرویس فرهنگی): ساخت پناهگاه حیوانات در ایران، تاریخ کوتاهی دارد، اولین آن در سال ۸۲ راهاندازی شد، اما پس از آن هم از سوی نهادهای دولتی و سازمان محیط زیست چندان جدی گرفته نشد. شهر رشت و استان گیلان نیز از این موضوع مستثنا نبوده و در تمام این سالها، حیواندوستان گیلانی بهشخصه و با تلاشهای فردی سعی کردهاند تنها کمی از رنجهای حیوانات را کم کنند. یکی از این حیواندوستان آزاده محجوب است که به شکل جدی چهار سال از عمر خود را پای درمان و نگهداری از سگها و گربههای بیپناه و آسیبدیده گذاشته است. او حالا خود دست به کار شده و پناهگاهی به نام «شفاخانه آناهیتا» را راهاندازی کرده است، پناهگاهی که در قدمهای اول ساخت قرار دارد. با این حیوان دوست و حامی حقوق حیوانات در این باره به گفتوگو نشستهام.
پناهگاهی که ما داریم تاسیس میکنیم در حقیقت یک شفاخانهی کوچک است و فعلا با امکانات محدود، خارج از شهر رشت قرار دارد. آناهیتا ایزدبانوی اساطیری درمانگری و باروری ایران باستان بوده است. مساحت زمینی که همسرم خریداری کرده و به من بخشیده است، ۲۲۰۰ متر است و سپس دوستم، خانم نیکوکاری بهنام شبنم حسینی تنکابنی نیز یک زمین ۲۱۵۰ متری را که پلاک بعد از ماست، خریداری کرده و بخشیده به حیوانات که سرجمع مساحت این پناهگاه به ۴۲۰۰ متر میرسد. چنین پناهگاهی در نوع خودش در ایران کاملا بینظیر است. من و خانم حسینی، اصلا آدمهای پولداری نیستیم، شوهر من کارمند است بنده هم تا چند روز پیش کارمند بودم و به چند دلیل از جمله ساخت این شفاخانه از شغل دولتیام استعفا دادهام. موجودیت این پول اصلا وام است که همسرم گرفت یک مقدار هم پول نقد داشتیم، حتا برای حصار کردن زمین خودم از طلا و جواهراتم هم گذشتم.
شما خودتان هم آن جا زندگی میکنید؟
بله، یک خانه روستایی هم در آنجا قرار دارد که فعلا میشود از آن استفاده کرد، البته امکانات خاصی ندارد. اما امکانات زیربنایی مثل آب، برق، گاز و جاده را داراست. باز هم به خاطر این حیوانات بنده زندگی راحت خودم را دارم رها میکنم، هر چند زندگی در شهر هم آنچنان راحت نیست برای من. همانطور که گفتم این در ایران بینظیر است که مدیر یک پناهگاهی درست بالای سر حیوانات و در همان پناهگاه زندگی کند. ما تصمیم گرفتیم که ۲۱۵۰ متر را کاملا فنسکشی کنیم و دیوار بگذاریم برای سگها. یک اتاق جراحی یک حمام و یک آشپزخانه کوچک هم قرار است که در این مجموعه ساخته شود. که تمام اینها اگر کمک مردمی نباشد اصلا محقق نمیشود. زمین را من و همسرم خریدهایم، مسلما وقتی راه افتاد این حیواندوستان هستند که حیوان بیمار و آزار دیده برای ما می آورند، کما اینکه الان جز یکی دو سگ بیمار که خودم آوردهام اینجا بقیهی حیوانات آوردهی دیگرانند. پس مشارکت همه ی شهروندان حیوان دوست نیکوکار الزامیست.
با سازمان محیط زیست یا سایر نهادهای مرتبط در این باره رایزنی کردهاید؟
نه هیچ رایزنی نکردهام. نه درمورد اینجا در خانه ام نه این مکان جدید. ببینید من یک شهروند هستم، دلم برای حیوانات مریض سوخته سالها در خانهی خودم از اینها مراقبت کردم اینها را به یک سرانجامی رساندم و در طبیعت رهایشان نکردهام چراکه در ایران طبیعتی وجود ندارد که برای حیوانات امن باشد. فقط حیات وحش جاهای حفاظت شدهای دارد که از حیوانات مراقبت میکنند. که آنهم هر از گاهی مورد هجوم شکارچیان قرار میگیرد.
در مورد سگها و گربهها به هر زحمتی بوده، برای اینها جا پیدا کردهام همهشان الحمدلله خوشبخت هستند شاید یکی دوتایی از دست ما در رفته باشد. برای همهشان جا پیدا کردهایم و حالا میخواهم که این کار را توسعه دهم. اما کامنتها را در مورد کارهایم میخوانم در اینترنت یا نظرات مردم را که میشنوم میبینم که هستند بسیاری از مردم که حرکت برای انسانها را در اولویت میدانند. برای مثال، من یادم میآید پناهگاه تبریز که داشت ساخته میشد یک آقایی آمده بود کامنت گذاشته بود که «بله، دیگر کارهای مملکت درست شده فقط مانده بود سگها.» جواب من به این طرز تفکر این است که: دولت و بسیاری از آدمها درجهت حل مشکلات مردم تلاش میکنند، قرص و محکم ایستادهاند و بودجه و امکانات فراهم میکنند. ولی من نمیبینم در ایران ارگان دولتیای بهطور جدی از حیوانات حمایت کند. دوم اینکه، لازمهی هر شهر متمدنی است که برای حیوانات حیات وحش و حیوانات شهری یک ساماندهی صورت دهد و پناهگاه داشته باشد.
این شفاخانه حدود چه زمانی راهاندازی خواهد شد؟
تا یک ماه آینده و اوایل تابستان شروع میکنیم. در حال حاضر داریم یکسری کمکهای مالی از دوستانمان جمع میکنیم که بتوانیم ساخت و ساز این زمین را شروع کنیم و فنسکشی بکنیم وزیر سازی زمین...اصلا کافی نبوده تا حالا.اما پناهگاه وقتی تجهیز شد و راه افتاد هم هزینههای جاری دارد؛ حیوانات غذا میخواهند و غیره. باور کنید همزمان با راهاندازی پناهگاه دارم از حیوانات مریض هم نگهداری میکنم...
در پناهگاه سرایدار هم خواهید داشت؟
نه، فعلا چون منابع مالی اصلا نداریم و من نمیتوانم رویشان حساب ویژهای باز کنم. ببینید ساپورتر خاصی نداریم یعنی یک نفر نداریم که از نظر مالی به ما کمک کند قرص و محکم، این کارها همه با هزینههای شخص خودم و کمکهای مردمی انجام میشود.
چرا خودتان شخصا به سازمان محیط زیست مراجعه نمیکنید؟
خیلی فایدهای ندارد. من راههای زیادی رفتهام ولی فایدهای نداشته. یکبار یک جغدی باید عمل میشد رفتم اطلاع دادم گفتند خب تیر به جای بدی خورده، راحتش کنید و بکشیدش!
از شهرداری، از محیط زیست از هر جایی که شما فکرش را بکنید، کمک خواستم در سالهای گذشته، اما هیچ کاری برای سگها و گربهها نکردند. جز کشتن کاری نمیکنند، پرده زرد میزنند که قرار است در فلان شب سگها را بکشند و توصیه میکنند که مردم سگهایشان را بیرون نیاورند. الان دارند سگها را میکشند درحالی که فصل زاد و ولد سگهاست.
فکر میکنید که چه تعداد سگ در این پناهگاه نگهداری خواهید کرد؟
ما آن جا نهایتا بتوانیم ۷۰ تا ۸۰ قلاده سگ و توله نگه داریم، اگر منابع مالی برای تغذیه و درمان وجود داشته باشد که بعید میدانم. فعلا بیست تا نهایتا. اینها بعد از بهبودی به افراد مطمئن واگذار میشوند. کلا حیوانات معلول شهری و حیات وحش را تا پایان عمرشان نگهداری خواهیم کرد.
انتظار داید که چه افراد و چه صنفهایی به شما کمک کنند؟
من از تمامی حیوان دوستان کشورم درخواست میکنم هرجا که هستند و با هر امکانات و هر توانی که دارند این کار خیر را پشتیبانی کنند که از باقیات صالحات است. من از همهی دوستانی که در امور جوشکاری، انواع تخصصهای ساختمانی نظیر گچ کشی، سیمان کشی، نصب موزاییک و کاشی، برق کشی، امور آب و فاضلاب و... تخصص دارند کمک کنند. دوستانی که فروشنده و وارد کنند هی اقلامی که در بالا گفتم هستند، کمک کنند یا حتی میتوانند جنسشان را مثلا با درصدی تخفیف حساب کنند. دوستانی که رستوران یا تالار دارند غذا اهدا کنند، اقلام بسیار زیادی از داروهای انسانی مورد مصرف ماست که داروخانهها میتوانند کمک کنند. فروشندگان محترم لوازم حیوانات. دانشجویان دامپزشکی و علوم دامپزشکی و دامپزشکان محترم. همچنین شهروندانی که اقلام بالا را در خانه دارند ( حتی دست دوم) اهدا کنند، مثلا یک نفر شاید یک یخچال بیاستفاده ولی قابل مصرف و خوب داشته باشد، یا یک پنجره یا ...چه اشکالی دارد اهدا کند؟ من قبول میکنم. به نیروی انسانی هم بسیار نیازمندیم...
چه خدمات دیگری میتوانید به مردم و حیوانات بدهید؟
من قصد دارم برای پانسیون(اقامت کوتاه مدت) حیوانات خانگی هموطنانم (با هر نژاد و جثهای که باشند)، در مواقع مسافرت و سایر گرفتاریهای شخصیشان اقدام کنم. همچنین از حیوانات بیمار و جراحی شدهی شهروندان نیز میتوانم نگهداری کنم تا دورهی نقاهت را بگذرانند.
خانم محجوب، مردم از چه راهی میتوانند با شما ارتباط داشته باشند؟
هم از طریق ایمیل میتوانند تماس داشته باشند و هم شماره موبایل من. hamieheivanat@yahoo.com ایمیل من است. شماره تلفن من هم: 09369298359 و 09119468647Lees verder
متن کامل این گفتگو را در فیسبوک حامیان حیوانات گیلان بخوانید
نینا وباب(خبرنگار سرویس فرهنگی): ساخت پناهگاه حیوانات در ایران، تاریخ کوتاهی دارد، اولین آن در سال ۸۲ راهاندازی شد، اما پس از آن هم از سوی نهادهای دولتی و سازمان محیط زیست چندان جدی گرفته نشد. شهر رشت و استان گیلان نیز از این موضوع مستثنا نبوده و در تمام این سالها، حیواندوستان گیلانی بهشخصه و با تلاشهای فردی سعی کردهاند تنها کمی از رنجهای حیوانات را کم کنند. یکی از این حیواندوستان آزاده محجوب است که به شکل جدی چهار سال از عمر خود را پای درمان و نگهداری از سگها و گربههای بیپناه و آسیبدیده گذاشته است. او حالا خود دست به کار شده و پناهگاهی به نام «شفاخانه آناهیتا» را راهاندازی کرده است، پناهگاهی که در قدمهای اول ساخت قرار دارد. با این حیوان دوست و حامی حقوق حیوانات در این باره به گفتوگو نشستهام.
پناهگاهی که ما داریم تاسیس میکنیم در حقیقت یک شفاخانهی کوچک است و فعلا با امکانات محدود، خارج از شهر رشت قرار دارد. آناهیتا ایزدبانوی اساطیری درمانگری و باروری ایران باستان بوده است. مساحت زمینی که همسرم خریداری کرده و به من بخشیده است، ۲۲۰۰ متر است و سپس دوستم، خانم نیکوکاری بهنام شبنم حسینی تنکابنی نیز یک زمین ۲۱۵۰ متری را که پلاک بعد از ماست، خریداری کرده و بخشیده به حیوانات که سرجمع مساحت این پناهگاه به ۴۲۰۰ متر میرسد. چنین پناهگاهی در نوع خودش در ایران کاملا بینظیر است. من و خانم حسینی، اصلا آدمهای پولداری نیستیم، شوهر من کارمند است بنده هم تا چند روز پیش کارمند بودم و به چند دلیل از جمله ساخت این شفاخانه از شغل دولتیام استعفا دادهام. موجودیت این پول اصلا وام است که همسرم گرفت یک مقدار هم پول نقد داشتیم، حتا برای حصار کردن زمین خودم از طلا و جواهراتم هم گذشتم.
شما خودتان هم آن جا زندگی میکنید؟
بله، یک خانه روستایی هم در آنجا قرار دارد که فعلا میشود از آن استفاده کرد، البته امکانات خاصی ندارد. اما امکانات زیربنایی مثل آب، برق، گاز و جاده را داراست. باز هم به خاطر این حیوانات بنده زندگی راحت خودم را دارم رها میکنم، هر چند زندگی در شهر هم آنچنان راحت نیست برای من. همانطور که گفتم این در ایران بینظیر است که مدیر یک پناهگاهی درست بالای سر حیوانات و در همان پناهگاه زندگی کند. ما تصمیم گرفتیم که ۲۱۵۰ متر را کاملا فنسکشی کنیم و دیوار بگذاریم برای سگها. یک اتاق جراحی یک حمام و یک آشپزخانه کوچک هم قرار است که در این مجموعه ساخته شود. که تمام اینها اگر کمک مردمی نباشد اصلا محقق نمیشود. زمین را من و همسرم خریدهایم، مسلما وقتی راه افتاد این حیواندوستان هستند که حیوان بیمار و آزار دیده برای ما می آورند، کما اینکه الان جز یکی دو سگ بیمار که خودم آوردهام اینجا بقیهی حیوانات آوردهی دیگرانند. پس مشارکت همه ی شهروندان حیوان دوست نیکوکار الزامیست.
با سازمان محیط زیست یا سایر نهادهای مرتبط در این باره رایزنی کردهاید؟
نه هیچ رایزنی نکردهام. نه درمورد اینجا در خانه ام نه این مکان جدید. ببینید من یک شهروند هستم، دلم برای حیوانات مریض سوخته سالها در خانهی خودم از اینها مراقبت کردم اینها را به یک سرانجامی رساندم و در طبیعت رهایشان نکردهام چراکه در ایران طبیعتی وجود ندارد که برای حیوانات امن باشد. فقط حیات وحش جاهای حفاظت شدهای دارد که از حیوانات مراقبت میکنند. که آنهم هر از گاهی مورد هجوم شکارچیان قرار میگیرد.
در مورد سگها و گربهها به هر زحمتی بوده، برای اینها جا پیدا کردهام همهشان الحمدلله خوشبخت هستند شاید یکی دوتایی از دست ما در رفته باشد. برای همهشان جا پیدا کردهایم و حالا میخواهم که این کار را توسعه دهم. اما کامنتها را در مورد کارهایم میخوانم در اینترنت یا نظرات مردم را که میشنوم میبینم که هستند بسیاری از مردم که حرکت برای انسانها را در اولویت میدانند. برای مثال، من یادم میآید پناهگاه تبریز که داشت ساخته میشد یک آقایی آمده بود کامنت گذاشته بود که «بله، دیگر کارهای مملکت درست شده فقط مانده بود سگها.» جواب من به این طرز تفکر این است که: دولت و بسیاری از آدمها درجهت حل مشکلات مردم تلاش میکنند، قرص و محکم ایستادهاند و بودجه و امکانات فراهم میکنند. ولی من نمیبینم در ایران ارگان دولتیای بهطور جدی از حیوانات حمایت کند. دوم اینکه، لازمهی هر شهر متمدنی است که برای حیوانات حیات وحش و حیوانات شهری یک ساماندهی صورت دهد و پناهگاه داشته باشد.
این شفاخانه حدود چه زمانی راهاندازی خواهد شد؟
تا یک ماه آینده و اوایل تابستان شروع میکنیم. در حال حاضر داریم یکسری کمکهای مالی از دوستانمان جمع میکنیم که بتوانیم ساخت و ساز این زمین را شروع کنیم و فنسکشی بکنیم وزیر سازی زمین...اصلا کافی نبوده تا حالا.اما پناهگاه وقتی تجهیز شد و راه افتاد هم هزینههای جاری دارد؛ حیوانات غذا میخواهند و غیره. باور کنید همزمان با راهاندازی پناهگاه دارم از حیوانات مریض هم نگهداری میکنم...
در پناهگاه سرایدار هم خواهید داشت؟
نه، فعلا چون منابع مالی اصلا نداریم و من نمیتوانم رویشان حساب ویژهای باز کنم. ببینید ساپورتر خاصی نداریم یعنی یک نفر نداریم که از نظر مالی به ما کمک کند قرص و محکم، این کارها همه با هزینههای شخص خودم و کمکهای مردمی انجام میشود.
چرا خودتان شخصا به سازمان محیط زیست مراجعه نمیکنید؟
خیلی فایدهای ندارد. من راههای زیادی رفتهام ولی فایدهای نداشته. یکبار یک جغدی باید عمل میشد رفتم اطلاع دادم گفتند خب تیر به جای بدی خورده، راحتش کنید و بکشیدش!
از شهرداری، از محیط زیست از هر جایی که شما فکرش را بکنید، کمک خواستم در سالهای گذشته، اما هیچ کاری برای سگها و گربهها نکردند. جز کشتن کاری نمیکنند، پرده زرد میزنند که قرار است در فلان شب سگها را بکشند و توصیه میکنند که مردم سگهایشان را بیرون نیاورند. الان دارند سگها را میکشند درحالی که فصل زاد و ولد سگهاست.
فکر میکنید که چه تعداد سگ در این پناهگاه نگهداری خواهید کرد؟
ما آن جا نهایتا بتوانیم ۷۰ تا ۸۰ قلاده سگ و توله نگه داریم، اگر منابع مالی برای تغذیه و درمان وجود داشته باشد که بعید میدانم. فعلا بیست تا نهایتا. اینها بعد از بهبودی به افراد مطمئن واگذار میشوند. کلا حیوانات معلول شهری و حیات وحش را تا پایان عمرشان نگهداری خواهیم کرد.
انتظار داید که چه افراد و چه صنفهایی به شما کمک کنند؟
من از تمامی حیوان دوستان کشورم درخواست میکنم هرجا که هستند و با هر امکانات و هر توانی که دارند این کار خیر را پشتیبانی کنند که از باقیات صالحات است. من از همهی دوستانی که در امور جوشکاری، انواع تخصصهای ساختمانی نظیر گچ کشی، سیمان کشی، نصب موزاییک و کاشی، برق کشی، امور آب و فاضلاب و... تخصص دارند کمک کنند. دوستانی که فروشنده و وارد کنند هی اقلامی که در بالا گفتم هستند، کمک کنند یا حتی میتوانند جنسشان را مثلا با درصدی تخفیف حساب کنند. دوستانی که رستوران یا تالار دارند غذا اهدا کنند، اقلام بسیار زیادی از داروهای انسانی مورد مصرف ماست که داروخانهها میتوانند کمک کنند. فروشندگان محترم لوازم حیوانات. دانشجویان دامپزشکی و علوم دامپزشکی و دامپزشکان محترم. همچنین شهروندانی که اقلام بالا را در خانه دارند ( حتی دست دوم) اهدا کنند، مثلا یک نفر شاید یک یخچال بیاستفاده ولی قابل مصرف و خوب داشته باشد، یا یک پنجره یا ...چه اشکالی دارد اهدا کند؟ من قبول میکنم. به نیروی انسانی هم بسیار نیازمندیم...
چه خدمات دیگری میتوانید به مردم و حیوانات بدهید؟
من قصد دارم برای پانسیون(اقامت کوتاه مدت) حیوانات خانگی هموطنانم (با هر نژاد و جثهای که باشند)، در مواقع مسافرت و سایر گرفتاریهای شخصیشان اقدام کنم. همچنین از حیوانات بیمار و جراحی شدهی شهروندان نیز میتوانم نگهداری کنم تا دورهی نقاهت را بگذرانند.
خانم محجوب، مردم از چه راهی میتوانند با شما ارتباط داشته باشند؟
هم از طریق ایمیل میتوانند تماس داشته باشند و هم شماره موبایل من. hamieheivanat@yahoo.com ایمیل من است. شماره تلفن من هم: 09369298359 و 09119468647Lees verder
متن کامل این گفتگو را در فیسبوک حامیان حیوانات گیلان بخوانید
با درود فراوان
پاسخحذفهم از خانم محجوب و هم از نشریه ی شما جهت درج چنین مطلب ارشمندی قدردانی می شود.