داشتم میان وبلاگها میگشتم به این جمله برخوردم:
برای رسیدن به نداشته ها، خدا را به خاطر داشته هایت شاکر باش...
نمیدونم چرا بلافاصله تصویر این کودک در نظرم مجسم شد. منظور از "داشته ها"، آن چند لحظه ای است که قبل از مرگ دردناکش برایش باقی مانده؟ برای این باید شکر گذار باشد؟
و اینکه آیا خدایی هم برای حیوانات هست؟ آنها هم باید شکر گزار خدا باشند؟ ...این خدایان کیستند که فقط خون آنها را خرسند و خوشنود میکند؟ و صد البته که این کشتارها باید وحشیانه و زجر آور باشد تا خدای قادر و توانا که میتواند و کاری نمیکند بیشتر لذت ببرد.
چرا بین تمام ادیان دنیا، یک خدای مهربان که بدون چشمداشت، طلب خون و شرط و شروط برای ایجاد دنیایی پر از مهر و آشتی و زیبایی، وجود ندارد؟
جشنواره «گادهیمای» هر پنج سال یکبار در جنوب نپال انجام میشود. در این مراسم صدها هزار تن از هندوهای نپال و هندوستان شرکت میکنند. این جشنواره یکی از بزرگترین مراسم قربانی کردن حیوانات است.ناگفته نماند که عید قربان خودمان به لحاظ این که سالی یکبار انجام میشود و هر سال بیش از نیم میلیون حیوان در این روز کشته میشوند رکوردار مقام اول است در کشتار حیوانات!
در این مراسم از هیچ جنبنده ای نمیگذرند و بیرحمانه از گاومیش تا کبوتر، مرغ و بزغاله همه را به فجیع ترین شکلی میکشند تا Gadhimai خدای قدرت را خوشنود و خرسند کنند!
آخرین مراسم جشن کشتار حیوانات درنوامبر ٢٠٠٩ انجام شد. در روز های ٢٥ و ٢٤ نوامبر، کشیش بزرگ یا آیت الله یا هر چه که اسمش را میخواهید بگذارید دستور قتل عام را صادر کرد و ٢٠٠ مرد، ٢٠,٠٠٠ گاومیش و ٥٠٠,٠٠٠ موش و بزغاله و خوک و اردک و خروس و کبوتر و...را در پیش چشمان یکدیگر قتل عام کردند.
این "جشنواره!" باعث اعتراضات بسیاری از سوی فعالان حقوق حیوانات شد. آنها از دولت نپال تقاضا کردند به این کشتار فجیع پایان دهد ولی مسئولان نمیخواهند دخالتی در آیینی که قرن هاست توسط مردم انجام میشود، کنند!عجیب است که در این جور مواقع نظر مردم اینطورمهم و مسند میشود!
بسیاری از هندوها بر این عقیده‌اند که قربانی کردن حیوانات در راه «گادهیمای» برای آنها موفقیت و کامیابی به ارمغان می‌آورد! درست مثل هموطنان خودمان که با کشتن و قربانی کردن حیوانات سلامتی و ثروت و آخرت از خدا دریافت میکنند!هندوها همچنین تصور میکنند خوردن گوشت حیوانات قربانی شده، از آنان در برابر شیطان محافظت میکند. ناصرخسرو چه بجا گفته: اگـر ریگی به کفش خود نداری
چرا بایست شیطان آفریدن
مثلا به کجای خدایان بر میخورد اگر بجای کشتن ٥٠٠,٠٠٠ حیوان بجایش درخت برایشان بکارند؟آدمیزاد تا چه حد میتواند بی رحم و قسی القلب باشد؟ و خدایش از او بیشتر...
...از این قرار هندوها تا ٤ سال آینده هیچ مشکلی نخواهند داشت!
ترس من اما، از خشم خدا نیست، از سنگدلی و نادانی آدمیزاد است...هشدار! فیلمها بسیار تکان دهنده هستند.
هر چند که من خودم فیلم ها را ندیدم و نیازی هم نیست که ببینم، زیرا میدانم اشرف مخلوقات حد اعلای تلاش خویش را برای خوشنود سازی خدایش کرده!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر